Зоры далёкія, зоры бліскучыя
Ціха гараць над зямлёй.
Крыкі знаёмыя, тоны пявучыя
Льюцца вячэрняй парой.
З поўначы-холаду, сіверу бурнага
Гусі на поўдзень ляцяць,
Зь неба далёкага, стэпу лазурнага
Смутна прашчаньне крычаць.
Дзікія гусанькі, птушачкі вольныя,
Весьнікі скорай зімы!
Хочацца з вамі мне ў стэпы прасторныя,
К сьвету і сонцу ад цьмы.
Толькі ж падрэзаны крыльлі свабодныя:
Моцна пільнуюць мяне
Дзьверы акутыя, сьцены халодныя,
Краты жалеза ў акне.