Пташкі ў лесе шчабяталі,
Стукаў дзяцел і жаўна,
I пра шчасьце нам казалі,
I ў душы была вясна…
А ў вясёлы вечар мая
Салавей ў гаі сьвістаў…
Ой, пара ты залатая!
Хто цябе не ўспамінаў?
А у небе, сінім полі,
Безь сьляда, за край зямлі,
Як бы думкі сьветлай долі,
Хмаркі белыя плылі.
Нам пра шчасьце ўсё казала
На зары юначых дзён.
Дзе ты, шчасьце, дзе прапала?
Дзе твой радасны палон?