Думкі ўюцца, томяць грудзі —
Волі хочыцца і ім, —
Хочуць песьняй стаць лагоднай,
Мілым дзіцяткам маім.
Цяжка зь імі жыць замкнута,
У начной хаваць цішы,
Цесна думкам, цесна бедным,
Хочуць выліцца з душы.
Ўюцца думкі смутным роем,
Хочуць выбіцца на сьвет.
Дык ляціце, сэрца дзеці,
На паперку кіньце сьлед!