Колькі ўжо раз за падаткі
Стараста пужае!
Ой, няхай іх! Горка зь імі,
Хто таго ня знае!
Аж тут пісар прыязджае
Разам з старшынёю…
Ой, нічога ж не парадзіш
З горкаю бядою!
— Пачакайце, калі ласка!
І — бух ім у ногі!
А назаўтра я Красульку
Пацягнуў за рогі.
Зарыкала так жалобна
Бедная жывёла,
I мне сэрца гэтым рыкам,
Як нажом, парола.
Жонка плача, лямантуе…
Гэтак па дзіцяці,
За труною йдучы, плача
Хіба толькі маці…
Я йшоў збоку, і здушылі
Горла мне залозы.
Ў поле выйшаў — паліліся
З вачэй самі сьлёзы.