Не ўздыхай, не бядуй, брат замучаны мой!
I жыцьця не кляні, не кляні!
Думу-песьню запей, стань адважнай ступой,
Яшчэ раз не засьні, не засьні!
Хоць за хмараю хмара плыве чарадой,
Сільней хмар — гэта сонца вагні.
I ты, брат, не бядуй, рвіся к сонцу душой,
Яшчэ раз не засьні, не засьні!
Болей крыжам адным — гэта цень прад зарой,
А там лепшыя новыя дні!
Дык ня плач жа, брат мой, запей песьню са мной!
Яшчэ раз не засьні!