*** Усяго па крысе…
Усяго па крысе, знойдзеце вы гэтта, —
Пры сасе пры касе собрана за лета.
Шчырым сэрцэм, душой складана ня-хітра,
Знамо свой, не зь якой там «зьвёздкай», ці мітрай.
Што-нібудзь мо’ ня так — прашу прабачэньня;
Трудна ў рыхт — часу брак, мазаліста жменя.
Мо’ і радасьць тут — госьць, больш нуды праклятай;
Ось бярыце, што ёсьць, чым хата багата.
Што у думках я меў, кепска даць ня браўся,
Хоць, як скованы леў, туды-сюды рваўся…
Людзі мруць, а ўсё ждуць багатшай уроды,
Мо’ і к нам прыбягуць шчасьнейшыя годы.
О тады сноп у сноп жніво нашэ будзе…
Сотня коп, мільён коп… Дзівуйцеся людзі!
А цяпер, што цяпер? — бывайце здаровы!
Чэсьці дайце прымер для радзімых словаў.