439

cad6nt еат in fententiam :

, nonnulloB primi

э, ordinis et Ситтае fdei Barones, сит vi•

„ duent Canjantinu,n Principem сит confliariis

fuis ; поп modo populum асегЬе multis fuy

„ pliciis et incredibili crudelitate divexare, vita

„ fpoliare et fortunis , fed etiam clandefEnis

„ artibus rem ad Polonos trahere , Cacramenti

fdeique religione , qua Sultano devinQi funt,

„ motos palam 0bfEtife conatibus Principis ,

et Provinciae calamitatem fummo pericub

„Тоо depellendam iudicafe: eius rei impa.

„ tientem OnBantinum multo ferocius defaeviife:

alios Baronum vita privafe, alios in foedif•

fmos abQruflfe carceres

et bonis exuife

э, et tormentis fubiecife: alios fuga quaeflfe

falutem. Nunc Sultani iuRitiam atque орет

implorare, vt ConJiantinuf Prmceps de gradu

moveatur, quo сит ео in iudicio difceptare

„ : quoad in dignitate relinquatur, пе•

minem теси eius faevitiae aufurum quauelas

аис de pefimis eius confultis prO

deferre ,

э, teQim0nio auquid di&urum ; orare quoque

„ Sultanum , vt de vicino Valachiae Principe

э, Brancovano atqae de Selibfiae Serasklero сод-

э, nofcat , quantam tyrannidem Conjantinus in

„ Provincia exercuerit : fn Sultanus е re fua

„ efe ducat Vt in Principatu perfQat , petere,

„yt fbi locum quemcunque in Imperio соп•

coniuges fuas liberosque

„ cedat, quo fe ,

» et quidquid е naofagio fortungrum. reli&um