305
им—твии, ycrhu бн оий отнять у турвъ.
Однимъ иовоиъ эт грамотою дыли подтирздевн права, дар-
сербаиъ въ силу гроты отъ 6-го августа 1600 года.
Чажотџ 20—0 алуста 1691 деда сед: 1)
врат apxienzaun, вотор и“гь Фть духовныиъ главой
сдрбвъ и впоть неписиниъ другой духовной вла-
ети, т. е; константинопољваго BTpiapxa (biceatquo vobis .inter
vos, ех Natione et lingua Rasciana constitaere Archiepiscopum,
quem Status Ecclesiasticus et Saeculuis inter se eliget; isque
Arcbiepiscopus... sicut hoobnus araeci Ritus Ecclesiis et ejus-
dem Professionis Communitaj ртеве valeat, ех propria Aucto-
ritate Ecclesiastioa... in tota атс.ст, Bascia, Bulgaria, Dalmatia,
Bosnia, Jmopolia (Banatus Temaiensis et Buzka) et Herzego-
vina, пес поп in Hungaria et Croaja, Iysia et Iilyria, ubi de
facto existent... facultate gaudeat); 2) cep6CEit па-
тфрхъ прырьтветь не тодво дух—», но и свђтсвую влить
надъ сербии (ut ошвед ab Archiepiscopo tamquam са-
pite seco ecclesiastico tam in spiritaalibus, quam saecularibus
dependeant); З) ирбсвоиу наоедвтю даваиь саптонтељное управ-
лете, «редоточившееи магистратахъ (V0lumus sub directione et
dispositione proprii Magistratus eadem деш Rasciana perseverare
et anuquis privilegiis, ей1ыа Мајеео Nostra benigne concessis
ejusdemque consyetudinibus imperturbate frui valeat); 4) общано
серевикъ пердиидиъ пвртпь ихъ Вста вительства,
тодьво авст)йсњиъ войсвиъ удитса нв%дить оныа отъ ту-
ровъ (Adhibebimus, отпет conatum, ut per victoriosa arma по-
sta, auxiliante Deo, аепЬеш Rascianam, quo oitius in territoria
seu habitationes antehu pssessas, denuo introducere et inimicas
abinde repellere possimus); 4) по омерти тапина-серба, витави-
шаго посм себя наиыниковъ, его пущвтт домно био посту-
пан въ смстввиность и Встм приходской церкви; въ
случав-ы емеуги арјеписвопв и ваивоповъ ихъ имущества uwry-
паи въ соотвеимь арбепиовоти (husupu annuimus et in во,
quod 8i ех ipsis graeci ritus conwlatione prolium et соп-
sanguinarum aliquis dederet, ех tuno talis emnis substantia in
приинъ.
20