143

filius suus natu major еа cogihtione

agitabatur: si accepero kiouiensem Prin-

cipatum, sedem Patris mei, restat mihi

сит Svant.opelkone filio Zaslai bellum

gerendum, quoniam sedes patris sui

erat. Et disserens haec apud se, missis

nunciis Swantopelkonem accersit et

ei de sede kiouiensi ceNit, sotus

vero ivit in Czerniejow, et frater

suus Roscislaus iu Pereaslmo.

Swantopelkw autem dum in соп-

ductu Paschae kiouiam advenit, а

kioviensi occursu et muneribus ех-

ceptus est,. et in solio Partis et Ра-

trui extunc consedit.

(Lib. ту, р. 304).

1085.

Frequenti exercitu РоЬшсу barbari

Ruthenorum hostes infestissimi соп-

gesto, ad vastandum terras Russiae

animum intendunt, praesertim сит

didicissent Ws;eooldo mortuo Svan-

topelkum fllium in Princi-

patum kiouiensem successisse. Prae-

jittunt tamen nuncios ad Svanto-

pelkum, qui monerent, ut расет

сит iBis paterno тоте observet, et

de tributis neglectis illis respondeat.

Svantopelcus vero nuncios Polow-

сопит legationem cornm moleste fe-

captivavit. Quod dam apud

rens,

Polowws percrebuisset, versi in fu-

rorem terram Russiae crudelissime

vastare coeperunt. Svantopelkus vero

intelligens se nuncios РоПюсопит

captivando inique egisse. solutis ас

6601.

(П. С. Р, Л. 1, 93—96).