291

40. Ап statuta quae circa hanc materiam represaliarum funt,

possint exerceri extra territorium.

50. Ап per pactum represaliae possint licite feri.

Secunda Quaestio prindpalis est de causis concedendarum

represaliarum; et quia inter caetera requiritur, quod dominus,

gens, vel populus requisitus, iustitiam facere neglexerit, seu re-

cusaverit, et superioris copia haberi поп posset, ideo quaeritur :

10.

20.

30.

40.

50.

Quis debeat requirere populum, dominum, sive gentem, ut

faciant iustitiam.

Ап possit requiri, ut alterius iudicis iurisdictionem prorogat,

vel arbitros eligat, сит ibi nequeat litigare.

Quis requiratur, ut iustitiam faciat.

Quae iustitia sit suffciens causa concedendarum represa-

liarum.

Quomodo intelligatur, quod superioris copia haberi поп potest.

Tertia principalis quaestio est, per quem iudicem repre-

saliae possunt concedi. Circa quod quaeritur :

10, фио iure adeatur quis, ut represalias concedat.

20. Quis est ille iudex, cuius potestas debet implorari pro re-

. presaliis concedendis etc.

Quarta quaestio principalis est, qualiter et quo ordine re-

presaliae concedantur. Circa quod quaeruntur plura :

1.

20.

30.

40.

50.

60.

Quo ordine conceduntur ab ео, qui поп recognoscit supe-

riorem.

Quis sit ordo, quando petuntur ab his, quibus est concessum

per statuta populi, vel per constitutiones alicuius domini.

Parte requisita, quis potest comparare ad defensionem, пе

represaliae concedantur.

Si aliquis compareat, quibus defensionibus uti potest.

Qualiter iustitia facta vel iustitia denegata probatur.

Ап сит represaliae conceduntur, permittitur capi et detineri,

ut ех primo aut secundo decreto etc.

Quinta principalis quaestio est, quibus represaliae sunt

concedendae. Circa quod quaeruntur plura :

10.

20.

30.

40.

50.

60.

Ап represaliae sint concedendae incolis.

Ап civibus поп subiectis iurisdictioni seculari vel поп facien-

tibus factiones communis.

Ап civibus nostris ех consuetudine possint concedi repre-

saliae contra civitatem originis, vel econtra.

Ап ei, qui postquam passus est iniuriam factus est civis, sint

represaliae concedendae.

Quid de his, qui pro civibus habentur ех lege vel statuto.

Quid si cives unius civitatis in alia civitate debent tractari,

ut cives illius civitatis, ап ibi possint petere represalias

contra certam civitatem, vel поп, etc.