— 278 —

tubie(?) nowe, z srebrnemi cepami у bmytarami, notyeh trzydzie{ci;

w sakwach chust biatych par dwie, chustek trzy, phre zarekawk6w,

karmazynowych; pas6w dwa: jeden bia*y, па p*6tnie wyszywany;

drugi niciany, fa*kowy, у innych drobiazg6w w tychte sakwach па

ziotych dwadzie{cia; szkody »xszytkiey па ztotych sto cztyrdzie{ci

у siedm. Рапа Jaworskiego: kontusz turkusowy nowy, z*otych dwa-

dzieScia i pied; Прап mututbasowy, przechodzony, z*otych о{т•, szabla

zlotych szegc;; b6ty nowe ztotych cztery; drugie przechodzone

zrotych dwa; pas niciany biaty z i z lytka stoh)M'4,

zrotych dwa; chust bia}ych para, zlotych trzy; wszytkiej szkody

па zrotych pieddziesiat i оёт. Рапа Zaleskiego: kontusz takit jako

i рапа Jaworskiego, tuzinkowy. z*otych dwadzieScia i pied; pas

jedwabny 261ty, hotych sze{d•, czapka koralowa, barankmya, nowa,

ztotych cztery; druga koralowa przytarta, zrotych dwa; kulbaka z

wojlokiem i inszymi potrzebami; tamte i uzdeczka, zlotych

b6ty nowe, nte, z*otych cztery; ubranie paklakowe nowe, ztotych

szeSd; koszul par dwie i chustek trzy, zlotych siedm; szabla 7.totych

szeq:•, wszystkiej szkody па z*otych siedmdziesiat i cztery. Рапа

Potu2Yliskiego: kontusz paklakowy nowy, ztotych dwanaScie; Йирап

takte z*otych dwanaScie; ubranie paklakowe nowe ztotych cztery;

pas niciany biaty, ztoty jeden; b6ty nowe, czerwone, zrotych pied;

dwie рате chust biatych, z*otych piec:; wszytkiej szkody па ztotych

trzydzieScie dziewied.

Nec hi.s cnntenti et praecipue generosus kropiwnicki, ad

отпе Hagitiosum nefas promptus, сит comprincipalibus et sa-

tellitibus, suum exulceratum поп valens cohibere animum, sed

plus quam viperinum, ut praemissum est, in protestanti evomendo,

visus praefatos perillustrem reverendum episcopum lethalem trans-

fxum et generosum Samuelem Szumlaiski, fratrem, enormiter соп-

vulneratum, ambos nudos concutiendo et converberandn, absque ulla

commiseratione et respectu episcopalis personae fratrisque ipsius,

nescitur, ап ad submergendum in fuvium, ап ad decollandum in

Silvas inter se penes equos duxerunt, et prout dubio reverendum