ИСТОРШ О СВИРИ.

129

recitatam audivi. Сит enim quodam tempore ille

ipse, quihaec narrabat, а suo 1че ad quemdam Calma-

corum Taisiam 8), hoc est Ducem (in Садапеп- TaiBia.

sibus campis demorantem), legationem obiret, conti-

git, ut narrabat, quemdam Calmacum ad ipsum ve-

nisse et sacro baptismatis fonte ablui petiisse. Quae-

rebat orator, а quonam ille conversus, aut quo-

modo persuasus hanc rem postularet. Respondebat

ille se ignorare aliud, nisi quod audivisset christianos

(qui baptisati sunt) solos salvari, ideoque supplicare,

ut propter Deum se facerent christianum. 0rator

igitur iussit illum а praesbytero, quem secum habe-

bat, catechizatum baptizari, quo facto homo ille поп

exibat ех oratorio (hoc est ех tentorio, quod erat

ad recitandas preces defxum) ibique assidue Deum

precabatur, vix ad cibum sumendum exibat. Ita per-

mansit in oratione continua, donec post aliquos dies

ibidem eius corpus exanime repertum fuit.

Alter huic similis casus contigit in Sibiria. Praes-

byter quidam erat Ienesseii, nomine Demetrius, а

natura abstemius et integerrimus vir, mihi familia-

riter notus, а cuius flio, adolescente permodesto

optimeque educato, haec audiebam. Haud procul,

inquit, ab oppido Ienesseio habitabat quidam Scytha,

qui сит in Dominum Salvatorem ас Deum nostrum

Iesum Christum clam credidisset, decreverat sacrum

в) TaiBm.

9