26

нонкстырв НА пдожсвоиъ

роляхъ Магнусахъ въ одномъ и томъ же мс“, не отличая

одного отъдругаго (Historia 0lai Magni etc. Basileae стр. 75

и 76). 0 кончи1њи Магнуса Ладупса онъ говорить

на стр. 581, прямо ссылаясь на стр. 75-ю:

0 Магнусув второмъ Охай Магнусъ, подъ 1363 годомъ,

говорить:

Liberatum itaque patrem Haquinus secum in Norvegiam

perduxit: ubi residuum infelicis vitae suae tempus abso-

lv ens, tandem infeliciore fato in aquis Bolm60rd submersus

interiit (Historia 01ai Magni, Gothi Archiepiscopi, etc.

Basilo, 1567, стр. 76).

Deinde currente аппо а nato Christo МССХС. Rex Ма-

gnus considerans vite виае terminum advenisse, wmplu-

res regni proceres ad se convocavit, eosque ех lecto aegri-

tudinis, quo decumbebat, multis, et saluberrimis consi-

liis adhortatus est ad publicam et domesticam concordiam,

ас расет, quw sola atque unica esset patriae conser

avandae. Нас exhortationepraemissa, ипит ех praesentium

prcmrum numero, Turgillum Canuti Regium dapiferum,

regni gubernaculis, usque ad maturam filii sui Birgeri

aetatem, admovit: cui etiam presentem Reginam, ас

liberos, sub multa verborum elegantia, et gravitate pr

manus commendavit. Postremo поп sine astantium lachry-

mis veniam erratorum precatus, rogabat suum funus ad

Pauperes fratres S. Francisci in Stocholmia sepeliri Sicque.

sumptis тоте Christiani Principis Christianae fdei sacra•

mentis, transitorii imperii solicitudinen aeterna felicitate

feliciter commutavit, portatus in humeris in colarum, ab

insula Visingiana ad Stocholmensem civitatem duodecim

dierum itinere, поп sine publico totius patriae planctu,

presertim eorum, qui innocenter vivere volebant, quorum

ilise inexpugnabile fuerat scutum, et praesidium. 0mnesque

utriusque regni proceres tam memorabile funus prosequuti