275

в.

[Кь стр. 189, прим. 2.]

Bartoli а Saxoferrato

Сот т entarii ad 1. 24 Hostes D. de capt. et

1.

2.

З.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

12.

ТЗ.

1.4.

15.

16.

de postlim. ХИХ, 15.

Summariu т.

Hostes cuiuslibet civitatis perdunt еа quae sunt iuris civilis

et benefcium privilegiorum et statutorum illius civitatis,

sicut hostes Р. R. quae sunt iuris civilis Romanorum.

Gentium duo sunt genera, s. Populus Romanus et populi

extranei.

Рор. Rom. accipitur pro toto Imperio, sic omnes qui obediunt

imperio in totum vel in parte et quasi omnes qui obediunt

ecclesiae.

Jurisdictionem exercentes in ипо articulo, totam exercere

videntur.

Clerici поп desinunt esse cives Romani, licet iurisdictio in

ipsos sit totaliter concessa Рарае.

Rex Franciae et Angliae, licet negent se subditos Regi Ro-

manorum, поп tamen desinunt esse cives Romani.

Imperatorem qui diceret поп esse dominum et monarcham

totius orbis, esset forte haereticus.

Populi extranei dicuntur omnes, qui поп fatentur Imperato-

rem dominum totius orbis, ut Graeci, Tartari, Saraceni et

Judaei.

Bellum inter nos quis possit indicere. —

Privatus potest in-

dicere bellum pro defensione et recuperatione suae rei

incontinenti; item ех intervallo si поп est copia iudicis.

Et hoc поп est publicum.

Bello in tali obtentum поп effcitur capientium, licet homicidia

et iniuriae quae ibi funt ех parte inferentis bellum licite,

поп puniantur.

Jurisdictionem quilibet habens potest bellum indicere pro

exercitio suae iurisdictionis. Et hoc, licet sit licitum, поп

tamen est publicum.

Capta iil tali bello поп effciuntur capientium , пес capti

servi, nisi super hoc esset aliqua lex, vel statutum ab illo

qui bellum indiceret.

Rebellis offciali ecclesiae toti ecclesiae dic.itur rebellis.

Bellum publicum est, quod indicitur а populo Romano vel ab

Imperatore, vel contra Imperatorem, et capta in tali bello

effciuntur capientium et capti — servi.

Rebellans -offciali ecclesiae vel Imperatoris quando dicatur

vere hostis.

Bellum si indicitur inter civitatem et civitatem, ап dicantur

invicem hostes, et in eis locum habeat ius postlirninii.