го vii et Ingrorum, s*atim “с dictorum, babitu

Ruthenico Familio quedam 00biIitatB insignes, se

гот terris suis гедпо Svetico sobjeceruot. iD quibus сопји-

дай. sive adulti, Religionem Moschovitieam et ba—

bitom, чиит flios 61iasq. suas. Relijioni, lingo& et moribus

addixeroot nostris, ас ob Ьос ipsum, honorata quoqoe типе-

га in sago et toga idoneis illorum поп denegaotur. Duz sal-

tem vel tres adhuc supersunt nobiles, ztate

aniiquo adherentes Religioni. Post 1657 et 1658, qui-

bos aagravit novissimum bellum Muschoviticum, mutata поп-

nihil facies. Ditiones quippe propinquiores

sive Careliz, cis et trans 0uvium Nevan, (cujus littori boreali

inzdifeata nova orbs Neoviensis, сот adjuncto munimento

fortissimo) ею paucos receperunt Russos sive lngros, tem-

рте Elli in Moscboviam 4raMogas factos; quo evenit, ut

ТеЖЫит N0teburgense novos fere omnes habeat еж Fin-

landia cnlonos, поп adeo moltos, aliquot tamen Ingrici oomi-

nis, риге Russos fere nullos. Verom meditullio Ingria, Di-

tio videkcet Capuriensis. пес поп JamoEnsis et Ivaoogoroden-

sis, abandat lngris et Wadialaisis, qui, redeunte расе, antis

quas repe"nt sedes, ае simul variis hoc чегиМ artibus.

pristina ut retEdi6carent templa, et Mystas suos reducerent,

novosque adducerent alios, adeo ut in proxime nominatis tri-

Ьив Territorii8, satis amplis, ultra dimidium occupent coloni

Religione Muschovitica оссосаЙ. Quaodo autem longe major

antea fuit wrom copia, gloriosissim& memori& Вех Gusta-

vus Мадпов. multis sumtibus et тадпа сига tentavit eos in

Evangelii commuoionem trahere; CaMismus В. Lutheri in

lingoam Ruthenicam translatus, el Stockholmia characteribus

80is genuinis impressus fuit; ille itidemin Finoica lingua Rus-

sicis exscriptus, et utriusque exemplaria copiose рег lngriam