distributa. Аппоа qaoque beoe6cia, eaque larga, promissa

sunt Sacerdotibus et auditoribus Ruthenicis, qui Lutheranam

Catechesin vel vel discerent. Et si qui nostratum

еоичие reddebant linguam Muschoviticam •sibi familiarem, ut

sermones sacros in illa ad plebem possent restituere, iosigni

liberalitate Regia, illi et огит psteri sustentati sunt. Тап-

torum autem cooatuum et sumtuum vix ullus fuit fructus, пес

ante bellum illod, de quo iam dictum est, quisquam nostram

suscepit fdem, pr&ter Nobilium liberos, et illi ob hanc саи-

sam, ut Privilegiis et (erris suis fruerentur, пипс autem amore

et pietatis zelo aliis поо postpooendi. *uidem extincta поп-

nihil bellorum Ватта, quidam ех plebe, Sacerdotibus Ruthe-

nicis destiluti, Baptismo nostro infantes suos obtulerunt; ve-

тит postquam ех vicioia in Ingria admissi fuere Myst&, со-

tus, sab privilegio uclesio se congregantes, multipli-

cati sunt et facti copiosi.

Deo ordinante Аппо 1681, теше Septembris, mihi in-

digno, per Con6rmationem S. Regi& M:tis, сига hujus То-

ceseos commissa est, quam mense Decembris, in Nomine S.

•S:o Triados, guscepi Аппо 1682, mense Februario, post Sy-

nodum Evangelicam, omnes Sacerdotes. Ruthenicos huc Nar-

vam congregavi, et oondum penitus Ecclesiasticis inter

eos perspectis, ultra nihil адеге potui, quam quod qu&dam

illis pracripsi statuta de cultu publico поп negligendo, vita

emendanda, precibusque publicis prestandis, etc. Sequenti

zstate visitavi Ecclesias aliquot •Lutberanas vieiniores, intra

quarum ambitum, etiam Russica Тетр)а поп раиса sita, аа

quo coogregari feci соса ista agmina; reliqua Тетр1а, hyeme

proxime iosecuta, lustravi. Ubique etsemper tam Russos quam

Ingros Wadiacosque horrenda stupiditate et pertinaci super-

stitione deprehendi occopatos; inter sexcentos vix unus tunc