203

desiliens, vtse fuga eriperetDucem in

equumpropriuminter volantiatela,atque

inter vibratos cominus enses репит-

pens, Principis vitae, sua neglecta,

consulens, imposuit, et voce alta рте-

cabatur: саре, inquit, Princeps cla-

rissime, hunc eqaum nondum fusnm

et поп tam tuae, quam nostrae, et

eommuni consule saluti, пе тоне aut

captiyiW tua casum hunc nobis

funestiorem, hostibus autem dolosa et

ineqnissima acie nobiscum dimicanti-

bus, laetiorem facias, mihi vero vivo

aut mortuo gratiam refer, quem vides,

tuam salutem sua praeposuisse. Huius

quoque diei atque horae memineris,

major enim aliquanto censeri debet,

quim vt tibi venienti in Regnum

tuum incolumi memoria possit excidere.

Miles iste obscuro quidem genere от-

tus сафпт multis fortibus actis in

ео, quod tunc agebatur, praelio, ipsa

etiam fide in ultimo necessitatis ar-

ticulo expressa, in Principem snam,

animo quoque et ingenio, aliquanto,

quam pro fortuna, in qua natus fu.

erat, insignipr, quibus libet nobilibus

tunc ех praelio Duce sao descerto tur•

piterdifugientibus, praeferendas. Equo

deinde Gregorio milite praestito

eonscenso, Dux inclitus intelligens ad

restituendam ридпат, nil ratione, nil

тапи, aut ingenio administrare роде,

cernens, manmis audaciae, ас forti-

tudinis виае in еа ридпа editis, vt

etiam hostes in sui admiuistrationem

converteret, operibus, salvus propitia