207

tiliter impetere et principatus eorum

occupare desineret; solveretque ob-

sidionem, et fratrem se, atque de-

fensorem поп hostem gereret, sor-

teque sua contentus esset, neqne in

exterminium еотт, qui eodem parte

essent geniti et aequale in Poloniae

regno jus сит ео haberent, adspira-

ret, memor humanarum rerum, et

виат fortunam modeste regeret, et

aliena пе argeret. Legationem autem

hujusmodi Wladislao Duce fastuose

repellenie, et irridente, nil quoque

pacati respondente, Ducibus Yieslao,

Boleslao et Henrico et omnibus спт

eis obsessis maior pavor incessit, for-

tunam que впат miserandam et mise-

nbilem lachrimosis eiulatibus crebro

deplorabant. Pro more deinde» inge-

nii humani ad conditiones расет ali.

qaam laturas versi, deditionem ple-

rique facere, ceteri de aliqua sorte

Principatuum cedere, et furorem ambi.

tionemque Ducis Wladislai, vtcum•

qne plaeandam, decernebant. Sed сит

conditio utraque gravis et intoleabilis

videretnr, et Dax Wladislaus в•оп

aliter existimabatur quietuns, donec

сит exterminio plenum illi

regimen Regni Pobniae proveniret,

perseverare in obsidione, eamque

tolerare, et omnia extrema pati dea

niunt, sperantes divinitatem, quae

pro justa causa consuevit, Ве

et впат oppressionem aliquando re-

specturam. Sub ipso autem obsidio-

nis —ore Wladislai Ducis exer-