206

de Sandomiriensi castris fratres

germanos depellit, caeteraque eorum

praesidia eiicit, etomnes eorum Prin-

cipatas et terras, iustis Principibus

fugatis snbiugat. Unus tantummodo

Mieslaw senex vocatas rutabat,

Gnesnensis, Posnaniensis, et Maio-

ris Pobniae Dux, ad quem hi duo

fratres Crispus Masoviae

et Henricu Sandomiriensis Duces

sedibus suis pulsi difugerant, arcem-

qne Posnaniauem отпи tres ade.

untes ейат viri8 armisque ват ти-

nierant, resi8teniam Duci Wladislao,

Bi illic quoque impeterentur, opposi-

tari. Qaod ubi Dux Wladislatu

tgnovit, ocius illic ire pergit, cele-

riori qaoque quo potest сипи, exer-

citus admovit, et Posnaniense cast-

тиш fortissima obsidione nllavit,

universos fratres ипо, unaque obsi•

dione debellaturus et compehensurus.

Cinxit deinde sepibus et freqaentibus

turribus Posnanien.se castrum, пе

cui de 0bsessi8 liceret fugere, bom-

pardis quoqne et arietibus illnd nocte

et interdiu qaatiebat, omnibas inge-

niis artibusque humanis ad eius

conqui8itinem intentus. Principes

autem Boleslau, Miecslaus et

Henricw videntes se per obsidionem

illam plurimum coartatos пе vivi in

manus hostiles venirent, пе quoque in

captos quicquam gravius statui contin-

geret, miitunt nuncios ad Wladislaum

Poloniae Ducem rogantes, ut nubilo

виаа indignationig mitigato, illos hos-