1.

Отрывок ъ неизв•стнаго автора о нравах ъ

Помора н ъ.

„Pomeraai slaui est gens indomita. ридпах et praeda uiuens. et

danorum maxime terram depopulans. Hic ивив et hic uictus et nichil

расе molestius. Pyratieo apparatu praedas exercent. 0ecidere ut ос-

cidi fortunam credunt et iudicium dei поп metuunt. De поио Chri-

stiani adhuc poganizant. uicinisque gentibus расет поп tenent.es.

Horum insolentiB8 in suis dampnis сит Dani ferre поп possent. атта

conclamant et Bd urbem praedonnm adunati. nemine exeusato. miles

et rustieus. тех et saeerdos simul in ипит et pauperi ридпа-

turi eonueniunt. Et archiepiscopus afuit ultor iniquitati8. t.erre defen-

sor. uindex eeelesie. nisor denique miruuli, retulit ipse. Duo

inquit corpora pendebant patibula поп collotenus ut 801ent fures ви-

spendi, sed ut eanes aut lupi calcaneis appensi. uiBi tam horridi, ut

поп possent causae illorum рто horrore поп discuti ив) inquiri. Не-

sponsum est indigenis. iust.e illos 8ie passos fures fuisse peuimos.

diu et сит dampno ciuium latuisse поп ab bomine sed а deo рег-

dit08 fui88B“.

Представленный отрывокъ сообщень А. В. Ма±вскииъ въ

т. его „HTopiH славянскихъ законодательствъ [Hi8torya prawo-

dawstw B*owiahskieh, W. 1858 t. VIp. Онъ взап пь пер•

гиенной рукописи ХШ находящейс.а въ бибјотек•

триовъ Рашньскихъ въ Познани. Отрывохъ находится въ статьћ

„epistola de leproso per ignem mundato“. Онъ вам%чателевъ не

только, кап живое, современное H306pazeHie воинтвенныхъ нравовъ

Поморянъ, но и свид±тељство о у нихъ смертной

ванн, въ чемъ мохно быдо-бя соинвватьса, подохнвшись на иова