INSTRUCI'IO
etus ipje et spectata sperataque indoIes ad eximendun отпет animo tristi-
tiam potest suficere. Quid quod diuinae voluntati reluctari, Cbristiana pi-
Mas prohibet, ille autem ita benignus est, ut posteaquam vulnus аи—
inHixerit, cito plagam sanet, felieitate cumulata. igitur ut domesticam iactu-
ram prosperrimis rerum omnium successibus rependat, tranquillum pacatum—
чие Regnorum statum , gIoriae incrementa , diuturnam denique felicemque
valetudinem Majestati У. largiatur, Serenissimus Rex meus exanimo precatur.
Quod quidem поп modo votis et precationibus Maiestas Regia, Dominus теиз
concipit, verum etiam ita animo comparata est, ut sua omnia ad Maiestatis
V. gloriam ас felicitatem, siue propugnandam, siue amplifcandam, alacriter,
Bi quando usu venerit, sit collatura. Ita enim statuit florentem М. Vestrae sta•
tum multum ad Christianae Reipublicae amplitudinem tuendam sustentandaMue
pertiaere. Ne(iue vero multis verbis mibi de summo Maiestatis erga S. М.
V. studio agendum censeo, сит ех ipsa sanguinis communione facile 'it iu-
dicare, quanta benenolentia М. Regia in М. Vestram incensa sit, quantamque
illi prosperitatem optet et cupiat. Finem iam dicendi facio, пе Maiestati
prolixiori sermone sim molestus. Caetera, quae а Serenbsimo Rege то тап—
data ЬаЬео, tum сит а М. V. •mandatum fuerit, expositurus.
Priuatae deinde audientiae copiam nactos, de gestis in Moscouia rebus, de-
que causis eius be11i atque progressu in еат sentenliam verba faciet :
Fuit еа S. R. Maiestatis Poloniae Sueciaeque Regis, Domini mei Clementiss—
mi, mens et voluntas, ut сат grave et arduum atque uniuersae Cbris-
tianae iuuandae accomodatum, ad tranquillitatem тего suartun ditionum, пе—
cessarium Mosconiticum bellum susciperet, de еа ге inprimis ad М. Vestram,
coniuncUssimum sibi Principem, referret atque consilia communicaret. Et3i
enim поп ignoraret , М. Vestram аЬ illis regionibns looge dissitam ас
propterea поп multum ad rationes Majestati3 kegnorum pertinere •posse
videri, quid in Septentrionali illa orbis Christiani plaga geratur , tamen сит
М. Vestrae imperium ita late pateat, ut nulla fere in Еигора alicuius Regoi
conuersio rerumque mutatio accidere possit, quin еа quoque statum et tran-
quillitatem Regnorum Majestatis V. attingat, et susceptum а Regia negotium
primum et praecipuum fnem reIigionis Catholicae propagationem, диа Diui
Maiestatis V. maiores aeternam nomini suo gloriam pepererunt, eamque haereditario
iure ad М. Vestram transIniserunt, propositum habeat, поп existimabat Ма—
jestas Regia celandutn esse Majestati Vestrae consilium institutumque suum, in
qno Maiestatcm У., Diuorum maiorum exemplo, сигав cogitationesque suas defsisse
поп ignoraret, neque dubitaret conatus etiatn hosce, ab eadem mente profe—
ctos, M6iestatem vel maxime probaturam. АС fecisset id iam antea Regia М.,
Bisi сит ipsa biennalis expeditio, tum etiam post reditum ab еа dificillimae
pub1icae Regni oecupationes Majestatem Regiam praepediuissent. Neque vero
existimabat aut Suae, aut Majestatis fuisse diwitatis de iis rebus, quae, ча—
riante fortuna, пипс in hanc , пипс in illam partem inclinabant, incerti ali-
quid ad М. У. referre. Nunc, diuina benignitate, facto insigni progressu, il-
]atis in ipsa Moscouiae penetralia armis, amplissimo ad res gerendas patefacto
aditu, deiectis et io potestatem redactis Impstoribus et iniustis Imperii il-
lius inuasoribus, curn in еит statLIIB res deducta sit ut Regiae Maiestati