СИБИРЬ ВЪ ХУП ВВКВ.

dem под impatientia commoti serio illum alloqueba-

mur, пе nos diutius vana spe traheret, sed simpliciter

veritatem fateretur. Respondit ille: accipe, inquit,

aureos tres, aut quot volueris, et vespere, quando

decubiturus es, ропе illos supra mensam, circum-

scribe circulum et adde verba haec (N: N:), et тапе

сит surrexeris, aurum quidem in тепда nullum

reperies, sed loco illius pulverem habebis, plus vel

minus pro quantitate auri appositi. Нипс pulverem,

8i ео modo, quo nostis, adhibueris, aurum tuum,

quod in mensa disparuit, eodem pondere in tuo vase.

reperies.

Liceat et tertiam addere praemissae geminam nar-

rationem. Cui enim Ioannis Caramuelis ignotum est

потеп, viri tota Europa celeberrimi? Qui сит in

urbe esset et die quodam (quo et ipse aderam), сит

famulus signifcasset, adesse hospitem, virum nobi-

lem, incognitum, ad socium ille suum et ad те dixit:

Secedite vos in interius cubiculum, едо istum quis•

quis sit tribus verbis expediam. Sed vix duabus horis

expedivit. Ingressus enim ille: Qnoniam, inquit,

Reverendissime Abbas, tota Europa te 0b ingenium

eruditionemque tuam quasi phenicem admiratur; idcirco

едо quoque tuae sapientiae auscultandae avidus esse и)

adsum. Supplico autem tuae humanitati, ut unicam

mihi resolvas quaestionem. Caramuel: Quidnam tale?

и) было ые, поправпно ва исе.