ИСТОРШ О СОИРИ.

147

Caramgel: Nonne igitur perspicis, Domine, istum

поп hominem fuisse, sed angelum, atrum tamen,

воп album; utpote qui nusquam, ni8i in aedibus

tuis visus fuerit? Si enim ille, teste Apostolo, in

angelum lucis se transformare potest, cur поп ро-

tuerit tibi humani corporis forma larvatus illudere?

Existimo enim te а misericordiae operibus haud alie-

пит fuisse, utpote qui homini peregrino tam libe-

ralit.er, ut narras, hoapitium praebuisti, Sathanas

igitur, ut te а misericordiae virtute abalienaret 46),

diametrice exposito 43) avaritiae vicio manciparet;

ista tAli impostura te in f•audem induxit.

Quartum magicae imposturae exemplum. Tobolini

degebat militum quidam tribunus (quem hic Anto-

nium appellabo), eximiae auctoritatis vir. Ad hunc

quodam die venerat alter tribunus, qui referebat

se habere librum mole exiguum, sed virtute тад-

пит. Quotiescunque enim inquiebat illum perlegi 47),

per trigint.a dies securus vivo ab omni armorum

documento 48) et coram quibusvis dominis gratus et

in omni lite victor ero. Auctor autem libri est qui-

dam рара. Ad ista supervenit quidam catholicus;

tunc Antonius ad Шит: Но, ho, Domine Pontifcie,

recte advenisti, dum 49) te cepi. Ессе quales doctri-

пав vestri pontifces in publicum emittunt. Quibus

verbi8 direct.e quidem catholicus ы) (ut putabat) obli-

45) alienaret. 46) opposito. 47) perlego. 48) nocumento. 49) iam.

я) catholicum