simi erant libelli, displicent. Animi .remisso sunt vires,

memoria fere nulla et hebes ingenium; Cogitationes отпев

тео in sepulcrum declinant et mortem, ес quod mihi prae-

cipuum solamen erat, sublatum est: Mus&, quarum coelesti

cantu oblectabar aliquando, tangenti Marone et Petrarcha

nostro aliisque nonnullis sacro plectro castaliam liram, 0b-

mutuere et silet camerula, quam consueveram sentire so•

noram. Et breviter, in tristitiam tendunt omnia теа. Stant

tamen inter tot mala vivax oculorum пес -ulla adhuc

infectus nausea stomachus, et post fricatam unguibus diu

scabiem gratissima somni quies. His pauculum refocillor

subsidiis; remedia nulla mihi suot, пес hic medicus пес те-

dela, etsi sit nulla mihi in illis: vivo natura et ар-

petitu ducibus. О miserum те! si те videris,. vix agnos-

ces:. поп oris habitus ille Priscus, поп oculorum laetitia

est, adeo ossibus impressa pellis, ut Erisichton yidear 1)

potius quarn Johannes, et efectum corpus exsangue cada•

ver, quam animata congeries. Et sic quid de те futurum

sit, ipse поп video, mortem cupio, quo поп equidem in-

tempesta foret: sexagesimum enim аппит адо. Satis, imo

multum vixi, et vidi quo proavi поп videre mei, пес qnid

novi, etiam si duplicentur anni, videre queam, jure ех-

spectare debeo, ni forte volitare montes et Humina in fon-

tB redire speravero, quod ridiculum .est. Si ergo veniat,

unde aegre suscipiam те, ut јат aforet malorum fnis от•

nium, antequam gravior amicis еТстт. Et пе te ulterius

1) Teseide, 1. Bt. 27:

Egli era tutto quanto divenato

Si magro, ehe agsai agevolmente

Ciasean воо 0880 Bi ване vednto:

credo ehe EriBitooe altrimente

F08Be пе) viso ete.

сл ib. 1. VI м. 63 в Ovid. Mtmrph. v;n, 739.