simi erant libelli, displicent. Animi .remisso sunt vires,
memoria fere nulla et hebes ingenium; Cogitationes отпев
тео in sepulcrum declinant et mortem, ес quod mihi prae-
cipuum solamen erat, sublatum est: Mus&, quarum coelesti
cantu oblectabar aliquando, tangenti Marone et Petrarcha
nostro aliisque nonnullis sacro plectro castaliam liram, 0b-
mutuere et silet camerula, quam consueveram sentire so•
noram. Et breviter, in tristitiam tendunt omnia теа. Stant
tamen inter tot mala vivax oculorum пес -ulla adhuc
infectus nausea stomachus, et post fricatam unguibus diu
scabiem gratissima somni quies. His pauculum refocillor
subsidiis; remedia nulla mihi suot, пес hic medicus пес те-
dela, etsi sit nulla mihi in illis: vivo natura et ар-
petitu ducibus. О miserum те! si те videris,. vix agnos-
ces:. поп oris habitus ille Priscus, поп oculorum laetitia
est, adeo ossibus impressa pellis, ut Erisichton yidear 1)
potius quarn Johannes, et efectum corpus exsangue cada•
ver, quam animata congeries. Et sic quid de те futurum
sit, ipse поп video, mortem cupio, quo поп equidem in-
tempesta foret: sexagesimum enim аппит адо. Satis, imo
multum vixi, et vidi quo proavi поп videre mei, пес qnid
novi, etiam si duplicentur anni, videre queam, jure ех-
spectare debeo, ni forte volitare montes et Humina in fon-
tB redire speravero, quod ridiculum .est. Si ergo veniat,
unde aegre suscipiam те, ut јат aforet malorum fnis от•
nium, antequam gravior amicis еТстт. Et пе te ulterius
1) Teseide, 1. Bt. 27:
Egli era tutto quanto divenato
Si magro, ehe agsai agevolmente
Ciasean воо 0880 Bi ване vednto:
credo ehe EriBitooe altrimente
F08Be пе) viso ete.
сл ib. 1. VI м. 63 в Ovid. Mtmrph. v;n, 739.