LVI

codice, electae tantum partes, quae unoquoque аппо

leguntur, continentur quibusque lafne evangeliaria потеп

est. Сит autem in ео essem, ut quae mihi proposui

aggrederer, intellexi numerum quoque evangeliariorum ad-

hibendorum valde mihi restringendum esse. Itaque соп-

stitui antiquioribus tantum evangeliariis palaeoslovenicis

uti eorumque quidem iis, quae mihi in urbe, in qua ти-

neris mei оТсй8 fungor versorque, re vera praesto erant.

Atque minoribus evangeliariorum fragmentis, qualia sunt

fragmenta ab 18таё1е Sreznevscio 1), Budilovi6i02), aliis

edita, neque minus nudis excerptis3), etiamsi mihi praesto

erant, propter causas, quae ipsae per se intelleguntur,

neglectis benevolo lectori in critico apparatu huic editioni

addito lectiones discrepantes ех hisce quinque evangeliariis

adfero: 1) ех evangeliario Assemaniano; 2) ех evange-

liario 0stromiriano; З) ех evangeliario Sabbae; 4) ех

evangeliario Archangelopolitano; 5) ех evangeliario Тито-

viano. Primi evangeliarii editio Francisci Rabcii praesto

mihi erat; secundi editio Alexandri Vostokovii'); tertii

Sreznevscii6); quarti evangeliarii lectiones discre-

1) Cf. inprimiB fragmenta in СВЂДЫЙЯ и замзтки о малоизвъстныхъ

и неизвзстныхъ славискихъ рукописяхъ виЬ No. xxxiii et xli (З) et prae-

terea in памятники юсоваго письма sub No. iii et

xxii

аЪ ео edita.

2) Cf. Pycckit ввстникъ pro 1882, рад. 179—183.

3) Qua in re Sreznevscius et Amphilochius archimandrita plu-

rimum profecerunt, quamquam поп omnia eorum excerpta pari sunt fde.

4) Lithographica evangeliarii 08tromiriani editio, quae а. 1884

in lucem prodiit mihique, сит iam postrema operiB mei pars typiB

exscribebatur, innotuit, tam multis scatet erroribus, ut V0Btokoviana

huius evangeliarii editio ei semper sit praeferenda.

5) Et quidem Sreznevscius antiquissimam et gravissimam illius

.codiciB partem vel ipsum evangeliarium Sabbae in cnBHH0kie