106

З) Donec enim vivam, per te mihi vita manebit;

Dumque сапат per te tunc теа Musa canet.

Parvus adhuc tenuisque fui, сит lege severa

Mortis, erat nobis raptus uterque parens,

Non tibi blanditias primis, теа materl in annis

Incerto dictas parvulus ore tuli,

Non едо captavi brevibus tua colla lacertis:

Nec gremio sedi, sarcina grata, tuo.

Сит pede vix potui terram signare trembnti,

Aptaque vix scivi reddere verba puer:

Et јат, clare paterl lacrymans sua fata dolebam;

Јат spes nulla mihi perfugiumque fuit.

Undique surgebant metuenda pericula nobis,

Undique tunc dubiis casibus actus eram:

Adstabunt animo pereundi mille fgurae,

Et јат те stygios rebar adire sinus.

Nunc huc, пипс illuc expes, et utroque ferebar;

Spargebat nostras plurima gutta genas,

Multaque perdebam поп profcientia verba:

Nil nostrae poterant in fera corda preces

Nemo meas sensit lacrymas, et lumina flexit:

Nullus erat, misero qui mihi ferret орет. —

'Ги clypeus, tutela mihi, tu certa salutis

Anchora, tranquillus tu mihi portus eras;

Ти те, dive, Tuis gremiis animoque receptum

In loca Pereruae mittis атоепа tibi.

Liber ibi curis crevi, fausteque vigescens,

Firmabam vires membraque parva mihi.

Et placidus col-ui doctarum lucra sororum,

Ас illis vitae tempora prima dedi.