58

LEXS AXONUM

solent сопропеге parentes eius; illi qui ministri sunt altaris Dei. duplicem соп-

positionem accipiant, ubi autem clerici conponantur•, sicut parentes eorum. Мо-

nachi autem qui secundum regulam in monasterio vivunt, et illi dupliciter соп-

ponant secundum genealogiam suam, ut reverentia sit Dei, et рах eis. qui illi

deserviunt“. 9. „Si quis per•sbiterum vel diaconum, quem episcopus in parrochia

ordinavit, vel qualem plebs sibi recepit ad sacerdotem, quem ecclesiastica sedes

probatum habet, illi injuriam faceret vel plagaverit: tripliciter eos conponat.

Si еит occiderit, presbiterum solvat solidos auro adpreciatos, si аигит

поп habet donet alia pecunia, mancipia. terr•a vel quicquid habet, usque dum

inpleat. Diaconum vero сит solidis solvat. Utrisque ad illam ecclesiam,

ubi ministri fuerunt; episcopo requirente et duce cogente, qui in illa provincia

sunt ordinati. Et рто fredo in publico solvat solidos 40, ив exinde sit reveren-

tia sacerdotum, et honor ecclesiasticus поп condamnetur neque praesumptia

crescat in plebi". 10. Si quis episcopum, quem constituit тех, vel populus elegit

sibi pontificem, occiderit: solvat еит regi vel plebi aut parentibus secundum

hoc edictum. Fiat tunica plumbea secundum statum eius, et quod ipsa реп-

saverit аиго, tantum donet qui еит occidit; et si aurum поп habet, donet qui

еит occidit; et si aurum поп habet, donet alia pecunia, mancipia, terra, villas

vel quicquid habet, usque dum inpleat debitum; et si поп habet tantam реси-

niam, se ipsum et ихотет et filios tradat ad ecclesiam illam in servitio. usque

dum se redimere possit. Нос рег imperium regis vel iudicis fat, et illa реси-

nia in usu ecclesiae ipsius, 11bi pontifex fuit, ubi sint firma tunc usque in рет-

petuum. Et si episcopus contra aliquem culpabilis apparet, поп praesumat

еит occidere, quia summus pontifex est: sed mallet еит ante гедет vel ducem

aut ante plebem suam; et si convictus cr•imine педаге поп possit, tunc secun-

dum canones ei iudicetur, si talis culpa est, ut deponatur aut exilietur. De ho-

micidio. de fornicatione, de consensu hostili, si infra provincia inimicos inrita-

verit, et eos perdere voluerit, quos salvare debuit: рто istis culpis damnetur.

ср. Lex Rib. XXXV, 5—9.

127. Что „striga" было и у другихъ германцевъ видно изъ L.

Мат. Pactus П, 32, 34 Ь. Sal. LXIV.

Т. Н•Ькоторые вывели изъ этой статьи, что саксы были людоЫами

(Saxones antiquos anthropophagos fuisse). Относительно того, что именно на-

казуется по этой стать%, расходятся. Одни (Вильда, Вайцъ, Абель-

Симсонъ, Кенцлеръ) вслеВдъ за Гриммомъ предполагаютъ, что законъ направ-

лень противь в%ры въ колдовство. Вильда (р. 964) сближаетъ статью съ Ed. Rot-

har. 379. „Xullus praesumat aldiam, aut ancillam quasi strigam. quam vulgus di-

cit, aut mascam occidere: quod christianis mentibus nullatenus est credentum, пес

possibile est, ut mulier hominem virum intrinsecus possit comedere. Si quis de.

inceps talem illicitam ас nefandam тет perpetrare praesumpserit, si aldiam ос-

ciderit, conponat рто statu eius solidos LX, et insuper addat рто culpa solidos

С, medium regi et mediam cujus aldia fuerit. Si vero judex hoc malum per-

petrare jussus fuerit, de suo proprio роепат supra scriptam corw)nat". Рихт-

гофенъ противополагаетъ только что приведенный текстъ нашей статыВ и

считаетъ, что по ней карается явное въ язычеств•В. (Его подлин-

ные слова: радапа enim superstitione, de qua hoc capitulum disputat, ducti

si qui homines vivos cremavissent et carnem humanam comedissent, ii аро-

statae et manifesti contemptores cultus christiani habebantur, itaque ех iis та-