— 191 —

Сар. 29. De diqne aut indigne соттип'еапЬЪиз,

ut sacrificantibus.

Quam mercedem habebunt qui Пос digne trac.

Quid de his gentis, qui hoc indigae et contra

впопит 8tatutB agunt?

Qna сапи debent sacerdotes misum celebmre?

Potut populus ех ei8 culpam trahere?

Qaid si inscii eiB communicaverint?

Qaid gi resipuerint?

Сар. Ма108 sacerdotes тете Chri&ti сотрвд

тее, quamvis отит oratio et benedictio fiat in

eccatum.

Conficiunt сотри Domini tBles?

Сот ergo bonum Bit quod per еов conficitur, et

:cipientibns поп вь eis, sed а Chri8t0, cnr bonum

ecipienti in perniciem vertitur?

Si quiB ровшив est in mortiB perienlo, ппт

mndus est, ab viatico?

Роввипе Deom placare рто рори1о?

Sumunt hi сотрив Domini?

Nonne Јиаав idem acoepit quod Petrus?

Сор. 31. Quomodo ucerdot•bus prendum.

п 80lvere quaeant, ее ап oitandi.

Est eis obediendum?

Ponuat B01vere vel lig•re?

Nunqnid potegt homo виа propter еов relinqaere?

Qualiter t1t сопяепвив Bd actus illonm?

Сар. 32. De стра Wae.iatm•m malig ucerdoti•

ив conMentium, deque поп ordinandi8 ucerdotum

Qnid de putoribus eis consentientibus?

Sunt ordinandi sacerdotum 61ii?

Qaod est liguum scientiae boni et mali?

Quod lignum та“?

Сар. 33. &itus vitu mairgm иетИит; ее

п mone•ndi, ас tolerandi.

Dic, quaeso, horum reproborum suerdotum et

lfidelinm quis erft finis, vel cnciat08 eorum?