— 127 —

expetebant. Quibus mater familias: „fateor, ait, domum теат in-

sunt; et sufcienter refecti uelocius abierunt. Et едо, qui uel

unde essent aut quo tenderent, explarare поп potui273U.

Еще вахнгће oxagaHie Гельмольда потому именно, что оно

указываеть на общее травное 3HaqeHie у Славянъ обычаи госте.

upiHMcTBa. Епископъ Герольдъ съ анналистомъ, ради утвер-

ueHia xpHcTiaHcTBa, странствовали по и были приглашены

княземъ Прибиславомъ въ его домъ. Онъ привиливо принялъ ип

и угостидъ богатымъ пиромъ. „Зд%сь, говорить Гельмольдъ, я на

оиыть узналъ, что прежде доносидось во молвою, что нђтъ

народа, который быль бы въ радушнте Сдавянъ:

всђ они въ гостей ревностны, вакъ бы по уговору, и

никто не имтетъ надобности просить у нихъ пристанища. Все,

что щйобр%ають земдед11йемъ, рыболовствомъ или охотой, они

со щедростью вполнђ отдаютъ гостамъ, и тот; между ними счи-

тается соме почтеннымъ, кто бываеть расточительнје. Страсть кь

тавой расточительности доводить многихъ изъ нихъ до воровства

и разбоя, оба рода этихъ престушенТ у нихъ находить изви-

Heaie: покровъ обычая rocTenpiHMcTBa защищаетъ ихъ. По славян-

скинь обычаямъ, что ночью укралъ, то на утро ставь гостямъ.

Ежели хе кто нибудь, что случается очень рјцко, будет уличень

въ 0TBepzeHiH странника, то позволительно бываетъ сжечь его

донь или имущество, на таиго подымаются вс•ђ, въ одинъ голоеъ

называя безчестныиъ, низкимъ, достойнымъ приОЈя того, вто

непостыдидся отказать въ хдМЈ страннику“:

„Illic experimento didici, quod ante fama uulgante cognoui, quia

nulla gens honestior Sclauis in hospitalitatis gratia; in eolligendis

enim hospitibus omnes quasi ех sententia alacres sunt, ut пес hos-

pitium quenquam postulare necesse sit. Quicquid enim in apicul-

tura piscationibus seu uenatione eonquirunt, totum in largitatis opus

conibrunt, ео fortiorem quemquam quo profusiorem iactitantes. Cuius

ostentationis afectatio multos eorum ad furta uel latrocinia propellit.

Que utique uitiorum genera apud eos quidem uenalia sunt, excusantur

enim hospitalitatis palliatione. Selauorum enim legibus accedens, quod

nocte furatus fueris, erastina hospitibus disperties. Si quis uero,

quod rarissimum est, peregrinum hospitio remouisse deprehensus

fuerit, huius domum uel facultates incendio eonsumere licitum est,

atque ig id omnium uota pariter conspirant, illum inglorium, illum

uilem et ab omnibus exsibilandum dicentes, qui hospiti рапет negare

поп timuisset”277

п Vita 0ttonis Ш, 7.

m.Helmoldi Chronica 1, 82