нвхъ жестМ выговорь и отосланы съ посрамленјеиъ

Можно было по видимому ожидать, что благодаря смуще-

н1ю пословъ, д%ло пойдетъ въ ходъ. Дћйствитньво, литов-

ск1я предложен\ж были разсмотр%ны въ сенат%, пересданы

въ посольскую избу и нћкоторые послы стади ГОВОРИТЬ,

• У Дзяапскато стр. 474— 476 въ руж. подъ 1 16 ч. У

Дзяпнскаго пропущено нвсколько этой копческой сцены. 7,а.

tym si? porwali postowie niekt6ry, kt6ry byli in еа wntentia, aby ро-

sta6 do pan6w, aby о tym nie m6wili. Ы±ту sami do kr61a i szk»

ich z marszalkiem polowica, druga plowica w izbie mstali. Тат prz.y.

па g6r€, marszalek poselski prosil kr61a od posl6w, aby nie

namawiali па to podanie Litewskie. kr61 i rada obrnszyli si9 bardzo

i niewdzi€cznie to kazali im 0deyS6 do itby naprzeciwko, ai

si? kr61 Ј. М. rozm6wi 7. рапу, ро matej chwili zawolano ich. Теп

respons dano od kr61a. kr61 Jcb baczy, ii W. MoScie nic

wszyscy przyszli i nie od wszystkich mowicie, nieda tei wam hadnej

odpowiedzi i niewdzi€cznie. to kr6l ј. od was puyjtnuje, ie si9

wmietujecio w to, do czego w. moSciom nic. Pnyszli па dol do iiby

si9li ci4iy6 па drugie posty, ic z niemi niechodzili powiadajqc ie si?

wydajem nastrych, wiele p16w w izbie zostato, kt6ry z niemi

niechodzili, kt6ry byli in еа sententia pla6, do рапбф, aby niena.

mawiali, а 7.wlaszcza krakowskie wojewodstwo wszystkie, kt6re wolab

па to aby posla6. То 7.ostalo bylo izbie, ie nicchodzili tym si?

wymawiali—prawda йе si? пат tak zdalo, ale kiedy to si9 racyami• рь

kazaio od drugich, ii [0 nie bedzie dobr/1', woleli±my nie iSd. А tei

powiedzieli{my w. mogciom, йе nie poydziemy, niechodzi6 he bylo bea

nas, sami±cie si? naparli i sliScie, тудту was hamowa6 nie mogli

Рук. подъ 14 ч. Посл того вскочил нзкоторые послы, дер•

того MHtHiH, чтобы послать кь сенаторамъ, Ч?0бы не раасуждаи

(о литовскомъ проект. «Пойдемъ сами кь королю!» И пошл съ марша-

ломъ одна половина, а другая осталась въ изб$. Тамъ, придя ца верхъ

(въ сенатъ), маршаль просил короля, отъ имени иословъ, чтобы не под-

вергали литовскато Король и сенаторы сиаьно

разтнввалсь и немидостиво то принял. Приказали имъ отойти въ заду

напротивъ, пока король поговорить съ сенаторами. Черезъ нЗСЕО4ЬЕ0 и»

нутъ позвали ихъ, и такой отввтъ дань отъ короля: такъ кцъ .;ордь

видитъ, что вы не всз вришаи и не отъ всв» говорите, то не петь