ь

20

10

63

W domu twym wi—na tweJ cnoty пед—

о tobie brzmi" па wieczne lata

kroniki Ма“.

Ту nad Ulissa pr«szy

WuytkoA ро mySli sprawil twego,

twym i blogoslawi±twem

Slynie zwyei@em.

О tobie brzegi ЊФга bucznego,

па p61nocy morza nieplawnego

slyszaly; nie zgladzi ваз twego

Imienia епедо.

Тат gdzie waleczni hinpani miuzkaJq

ci со strumieh tybrowy pijaJb

Bqdq pomada6 i ptomkom swoim

О szoz$cio twoim.

Garamantowie, —li indowie

Miuzkaniec tyrski i sydohczykowie,

U tycb wszech bqdzieo w powie%i uczeiw4

1 w slawie iyweJ.

PIEStVL

Szczq{liwa matko, ciesz siq c6rki twojeJ,

Hojnie•b oiyczyl Рап ВОД hski swojej:

Nowe ptomstwo, wdziqczne krwie twej roJe

0gIqdasz swoJe.

Z blogoslawiehstwa Pah8kiego to cbodzi,

На со patrzqc, twa staro" 8iq odmlodzi;

Takim ciq szczq{ciem z nieba opatrono,

Cnotliwa Ипо.

Z twej c6ry, da Вбд, samowlaJcy znazni

Wyid4 kr610wie w swym urzqdzie bauni,

U kt6rycb drobza втусЬ obrona,

Niili korona,

Dro•bza nad 8karby sprawiedliwo" 'wiqta,

Za со ich 81awa miqdzy ludimi wziqta,

РпуоаК ptomstwu рпуда do dzieln*

W КаИеј trud±.

PIESN уп.

10! tryumfe, prze{wietna

О kt6rej teraz ludtmi топ,