49
се1еЬта, in тоее s'taomain6 поп daL, sed loc. casum exbibet. Eodem
modo interpretatus est Spiegelius (Preise mich mit Lobgesiogen). Sequor
Burnoufum, quamvis dativus $endicus facile hic locativi vim arripuisse ро-
tuit, sicut et locativus in Sanscrita lingua, veluti hoc loco apud Nerio-
senghium, persaepe instrumentalis, et dativus locativi personam induit. Се-
terum in variantibus lectionibus _vox haecce et sub forma locativi (st tao-
maini, s'taoma6ni) et sub forma instrumentalis (s'taomaua) occurrit—
yafa(ii та apara6i4 Saoseyant0 {tavaen. Formam Stavagn Burou-
pro З рев. imperf. сопј. accepit vertitque phrasin: aFn que d'autres,
qui disirint lexr bien, те louent d leur tour. Idem sensus е Neriosen-
ghio, per adv. pasdat, quo quamvis falso $end. aparadid vertit, erui
possit, sed Boppium et Spiegelium,in jafa latinum ut, positum sensu sicut,
videntium, sequi placuit, quoniam тох in orationis пехи de his qui fuere (de
Yima, A-fvya cet.), поп de fyturis Saoseyantibus agitur.
Ь. hvagf 76. Nerios.: susandayi; Burn.: le che[des peuples; Spieg.:
der mit guter Versammlung versehene. Si !тчхау vocis est verum (hu +
agfwa) , particulam hk, potiore jure adverbii, поп иотеп sed verbum de-
terminans intelligo, quanquam in Sanscrita et in Graeca lingua ejusdem
adverbti (su, Еб) plerumque nomina determinantis exempla sunt praesto,
Sanscritumque susa6c' ayi, поп bene congregans, qui rassemble bien,
Bournoufus, sed bene congregationem (sa6c'ayam) habens, sc d:rigens,
qcar6nanhaSt6m6 “tananm hvar6darbs'6
dxcens, verto.
mase ућпавт, Burn.: le plns resplendissant des bommes n6s pour voir
le soleil; Spieg.: das majestitische der Wesen, der ат meisten die Sonne
ansehende unter den Menschen; Nerios.: s'rimattamal! yah, stryani-
rikst аваитађ manuse уађ (idem superlativum-stryan. alio superlativo
su16(Sanatama explanat). lnterpretatio Neiosenghii vocem arbnan-
haSt6m6 coostruit сит Sitananm sensu magniFcentissimi vel beatis-
simi (quod ad idem recurrit) genitorum sc. mortalixm, hvarE dar6S6
сит voce та: угоадт, hominum, sed ita, ut in hvar6darES6 super-
lativum pklcerHmis oculis praeditus signifcans videat. Haud fere dissimi-
lis interpretationis vestigia premere videtur Spiegelius praecedentem Yimae
dgfnitionem (qrar6nagbaSt6m6) eodem modo сит “tananm, sensu in
universum animantium (der Wesen), posterioremque (hvar6dar6S6) сит
чосе та; у Ап адт, ilidem superlativi, quamquam peculiariori aliquantulum
sensu accepto, conjungens. Mihi plus arridet interpretatio Burnoufi, illa
quidem, quam in adnotationibus suis ad hunc locum expressit: le plus те-
splendissant des hommes qui voient Ге soleil. ln hvar6dar6S6-ma-
• se уйпапт video потеп c.ompositum ех adjectivo hvar6dar6}6 (retenta
тете $endicae linguae Hexione nominativi) et subst. mase у. Boppius in-
terpretatur Sendicum vocabulum verbis: solis similis (der Sonne ibnlich),
quod si verum, si поп nexionem, vim tamen superlativi тох ista signifca-
tionis suae pleno jure habere potest et сит sequenie genitivo,
поп јат compositionis, ut пирет dixi, lege, sed, veluti in praecedente indo-
lis Yimae defnitione (qe ai. iure genitivi partitivi, aptissime conjungi,