106 —

ALIUS:

Eamus propere; pellantur otia;

tollantur јапиае; frangantur ostia:

Judaei forsitan hujus incuria,

јат esse poterit nostra pecunia

agmentata.

Ее сит citius inceperunt ire, dicat TERTws:

О mei comites, itc suavius,

vosque prospicite пипс diligentius;

vir talis cautius servat quam alius

rem de qua metuit, et vigilantius

est servata.

Сип venerint ad locum ubi furari debent, sit ibi arca ра—

trata quam curpeant: PRIMUS dicat:

Arcam istam hinc tollite,

si •potestis, quam concite;

quod si nequitis, frangite:

quae sunt in еа capite.

Quo dicto, Fngant se поп posse levarc arcam, е: dicat SECUNDUS:

Nos oportet hanc arcam frangere;

quam nequimus integram tollere.

Типс peniat TERTIUS et, inveniens seram поп Frnam, dicat:

О (h)! quanta exultatio!

Наес arca, тадпо gaudio,

se reserari voluit

et se nobis aperuit!

Нос dicto, capto quod fuerit in arca, abeant; е: [ипс veniens

JUDAEUS et comperiens furata, dicat:

Vah! perii! Nihil est reliqui mihi: сиг esse (l. fore) coepi?

Сиг, mater, cur, saeve pater, fore те tribuistl?

Неи! quid proferri mihi profuit aut generari?

Cur, Natura parens, consistere те statuebas,

quae luctus mihi, quae gemitus hos prospiciebas?

Qnod querar in tantam ntihi crimen obesse ruinam?

Qui mode dives eram, vix aut nullius egebam,

Pollens argento, pretiosis vestibus, аиго,

Sum mtser, idque mei moles est pauperiei: