Nam latet ех habitu те post modo quo fruar usu;

Quod levius ferrem, si ferre prius didicissem.

Sed, ni decipior, едо sane desipiebam.

sic едо quod потеп Nicolai тапе colebam.

Quidni поха? Fides nocuit mihi christicolarum,

Quae probat, et sine te, sic te, Nicolae, !igere?

Id mihi tristandi causam dedit et lacrymandi:

Нес solus ПеЬо, пес inultus, credo, dolebo:

Ти meritis subdare probris, tondere nagellis;

Sed fessus cedam, noctis tibi tempora credam;

Quod nisi тапе теа repares tibi credita causa,

Primo nagellabo te, postque flagella cremabo.

NICOLAUS ad Fures furtum dividentes:

Quid, prophani? Nota reconditis;

denzentes, ut vestra dividitis :

tnter istis.

Quae perdlti geritis minum,

haec vobis fraus adduxit daemonum;

occubuistis.

Ап transeunt vos, о miserrimi,

his abductis, fnes teterrimi,

quos meruistis?

Non тё late(n)t, impudentissimi,

quae sunt mihi commissae (l. commissa) domui,

quae rapuistis.

Has argenti marchas, his vestibus

(et) hanc auri massam insignibus

continuistis.

Mihi autem sunt probra, turpium

mihi quidem et causa verberum,

quae perpetrastis.

Quod si noctis hujus praesentia

festin(at)e refertis omnia,

id devitatis,

Ne deprensi тапе а populo,

те testante, digni patibulo

poenas solvaris (l. solvatis).