х

PRAEFAT10

N. 0xoniensem bibl. Bodleianae, bombyc.

Eduardus Maetzner ех tenebris protraxit. hic codex tam-

etsi 0rippsiano vetustate cedit, tamen principatus aemulus

exstitit haud spernendus, quin etiam а novissimis duobus

Antiphontis et Dinarchi editoribus, Maetznero et Blassio, ple-

rumque dignior habitus est quem sequerentur. sed сит ceteri

libri а Crippsiani causa starent universi eidemque codici enixo

studio patrocinaretur Herm. Sauppe vir elegantissimus et qui

in Lysia eximium harum rerum existimatorem se praebuis-

set, factum est ut 0xoniensis perpaucos inveniret sui stu-

diosos. quorum пе is quidem qui unus strenue тет gessit,

Frid. Franke 7), cuiquam persuasisse videtur, nisi forte

terorum qui in fronte libri excusi visuntur, orationes sub tno nomine, qui

et haberis, ct es magnus, illustrisque orator, exire ех aedib. nostris volui

in manus studiosorum; id quod ео gratius tibi futurum existimavi, quoniam

quas plerique horum scripserunt orationes, multis seculis abditae latue-

runt. latebant autem in Atho Thraciae monte. Eas Lascaris is, qui abhinc

quinquennium pro Christianissimo Rege Venetiis, summa сит laude, lega-

tum agebat, doctissimus et ad ипдиет factus homo, in Italiam reportavit.

miserat enim ipsum Laurentius ille Medices in Graeciam ad inquirendos

simul, et quantovis emendos pretio bonos libros. unde Florentiam et сит

iis ipsis orationibus, et сит aliis tum raris, tum pretiosis voluminibus те-

diit.» Aeschinem et Lysiam поп fuisse in numero eorum quos Aldus h.

1. in monte Atho multis saeculis abditos latuisse dicit, сит aliunde colligi

potest (vid Rud. Schoell Hermae XI р. 204), tum ipsius Aldi probatur

testimonio vel potius diserto silentio. пат in epistola ad Lascarem illum data

quae habetur ante Aldi Rhetorum Antiquorum Graecorum vol. edi-

tum haec leguntur: «placuit eos sub tuo nomine emittere ех aedibus nostris.

atque ео magis quod Sopatri excellentissimi Rhetoris praecepta de сотро-

nendis declamationibus, quae hisce libris inserta visuntur, е Graecia in Ita-

liam advexisti, quemadmodum et plerosque alios lectu dignissimos, е quorum

numero sunt Antipho, Denarchus, Andocides, Lycurgus, Isaeus,

ех decem illis clarissimis oratoribus, qui Demosthenis tempo-

ribus floruere.»

7) Iahni annal. philol. р. 52 sqq. — Neue Jenaische Allge-

meine Literatur-Zeitung а. 1842 п. 249—251. — Zeitschrift f0r die Al-

terthumswissenscbaft а. 1843 р. 262 sqq.