FRAEFATIO

сит А2 communes habet, aliae pervagato errore natae sunt.

velut illud П 5 pro positum, aliae deben-

tur coniecturae parum felici (velut III З т:ат$бутц, ih. 6

ib. 8 ib. 10 тођБе то, Б 5 атиипулб'.,

ib. 9 обх оиу, IV Б 6 хре'.стоу а:ју, 17

тођђе то) уфои, ib. 51 ёкатеро ётт{, ib. 63 ть

т{оу) autplane inutili (velutIarg. ёптсбдт'., ПР 6 ау add., Т

5 од et ау et5 add., IV Б 2 тЬу убоу, V 10 mutatus verborum

ordo, ib. 54 тб р.ђ), emendationes quae vere dici possunt tam

sunt proclives ut nulla поп ab homine graece• docto ас те-

diocri ingenio praedito divinando inveniri potuerit. eorum

denique quae В peculiaria habet sive ех Bekkeri silentio

habere creditur, eadem sunt genera atque illorum quae

huic codici сит А2 communia esse dixi, sed ut plurima ad

primum genus (errorum facilium ас pervagatorum) pertine-

ant, emendationes vero поп insint nisi perpaucae13). qui-

busnam igitur rebus•B difert ab А pr.? lacunis, scribendi

erroribus sollemnibus, coniecturis quarum aliae probabiles

sunt aliae futiles. quae сит ita sint facere поп possum

quin В sui iuris esse педет. itaque sic existimo: Lauren-

tianum В descriptum esse ех 0rippsiano А 14) ab homine поп

indocto et satis intellegenti, post поп multo (si quidem В

saeculo ХУ exaratus est) exstitisse qui id agdret ut quas in

В probabiliores invenisset scripturas libro А inferret. quam-

13) In his emendationibus ипа ceteris excellit: Din. П З

pro repositum. eandem emendationem invenit Jungermann

(ad Polluc. 44. cf. Ruhnken ad Tim. р. 77). quod rursas in

abiit, quemadmodum legitur in LMZ Ald., minime mirum.

sed nunquam credam Andoc. 127 сит А et LMZ praebeant Хрил&ћтк,

in В esse Хриея&ћо;. haec infelix Aldi coniectura est. corrige Xpu6iiim;.

14) VI 15 сит in Л sit В habet alibi voculas in

А supra versum tenuioribus literis scriptas neglexit apographi scriba, velut

II 10, aut perperam legit velut II р 9 et 7 (р.ёу Htrobique

В), III р 2 (Вебу В).