хх•н

BRAEFATIO

quam поп педо feri potuisse 1. ut В ех aliquo apographo

libri Л пипс deperdito manaret, 2. ut corrector libri Aillud

apographon in corrigendo sequeretur, поп librum В. sed

sive utrumque horum sive prius tantum probabile ducimus,

nihil accedit hbro В auctoritatis.

Duo vero sunt loci de quibus, пе quem quales sint la-

teat, separatim exponendum videatur. Ant. П Б in А pr.

et N lecitur: '160b •п' те атиџа, об a.tTt6-

р,ал, ouxot ражу, ёр.а.итЬу Ti те тои-

ТШУ фр. apparet corrigendum esse Ti те атих{а. тђ

т; атиџк), quemadmodum et in В est et in А corr. т. 2.

iam vero поп in В solum. sed etiam in А et in N argu-

mento orationis praemittuntur duo scholia, quorum prius

ad corruptam scripturam (б те атиџ'а) pertinet, ad етеп-

datam (ТУ; те атих{а) alterum: (1.) [Боб, рпт{у, хаЕ •ђ

ати7.{а. ?.ои. i6ret, ёаитЬу а.Еултб?.еуод. (2.)

оитод, }rd) са.ра.Б{Борл ёрлитЬу хал Ti атиџ'а

р.ои тђ тоитоу хахоиеуа. hinc aliquis possit suspicari

posterius scholion in librorum А et N archetypon casu ех

codice quodam irrepsisse qui veram loci scripturam serva-

visset, ех eodemque vel ех alio eiusdem familiae codice

postea descriptum esse В. at hoc si. verum esset,

поп exstaret opinor in В prius scholion, neque desidera-

rentur in В alia eaque indubia melioris aut certe diversae

indicia. itaque scriba huius codicis in eandem

illam proclivem emendationem ТЕ атип'а) suo Marte

incidisse putandus est, quam scholii posterioris auctor sive

in codice aliquo invenerat sive ipse quoque coniectura erat

assecutus. — altero loco, Ant. V 19, А pr. consentit сит N

in scriptura ПаттоЭЕЁ% тбу убу.оу тбу Б?.етбеоу. пат

quod post Пал in А maius est intervallum quam inter

eiusdem vocabuli partes esse solet, поп minore in-

tervallo in eodem libro supra (S 18) dirimitur трон-

sed eadem тапи in А ех Пат factum est

-хоитеу.

in В perhibetur legi Дћок quam script,uram