xxvI

PRAEFATLO

dicem hoc loco olim eadem omnia habuisse 0rippsiano, et

satis certum ista supplementa ех ingenio manavisse eius

qui restitutoris munere functus est. indidem si поп omnia

quae ille in N scripsit, at certe quaecunque priva habet ас

peculiaria provenerunt. neque quod Din. 1 112 verba Хо-

-Детэе [те обто; Б ab ео suppleta sunt in тат-

gine, documento est homini alium codicem тапи scriptum

praesto fuisse, sed videtur potius hic illic librum impressum

inspexisse. пат Ant. 1 16, ubi ante Bekkerum legebatur

рта тађта, ётихе тЬу фйбуеоу (тб фећбуео codd.) Па-

patet Эбееу (от. codd.) до: corrector

codicis N vocabulo •xetpqet (ita N pr., corrector), quo

versus fnitur, subiecit $6etv, quod пипс quidem aegre cerni-

tur, ut ipse digito vocabulum delere voluisse videatur, deinde

in versu proximo super iterum SiJEty addidit, festi-

nans ille haud dubie, siquidem hoc caret accentu.

Lyc. S 19 N in verbis бу t5p.6v 7toiiot птпторођутх

ёу тб ;nt.L0 тобтои (vulgo inverso ordine legitur тоит0и

тф super тобтои тапи recentiore scriptum habet

[тату, quod Aldus de suo post Ь?.бу inseruit.

Sunt etiam quae scriba codicis ipse correxerit. quae

mutationes omnes statim in scribendo factae esse videntur:

tam sunt раисае numero tamque nihil fere specie differunt

а scripturis prioribus. accedit quod N eadem correctus та-

пи prope constanter, conspirat сит А, ut facile nobis рет-

suadeamus plurimarum huius manus correctionum fontem

ipsum fuisse codicis N archetypon. perraro scribam inge-

nio indulsisse deprehendimus. ех quo депете est fortasse

(пат in loco nondum expedito hoc quoque dubium) 00 VI

21 in ои mutatum. certum est V 96 ех хатпуорбтоите

propter praecedens ё&у, quod errore рто irrepserat, fac-

tum esse птпторптоте, eandemque haud dubie ob causam

librarius paullo post рто dedit Бпуубтпт&е,

sed hoc loco ipse statim restituit scripturam archetypi. illi

autem propterea nimium tribui nolim.