7) А in hoc codice idem valet atque neque adhi-

betur nisi in vocibus mediis aut desinentibus, sed hic

quoque (si missas facimus scripturas ut кифз 1/177,

кмпфт 19/177, 15/237 et дары 12/247) ante-

cedentibus tantum consonantibus, сит bis tantum (in ико

4/2 et икона 20/218) vocis initium faciat.

8) in parte а priore тапи scripta omnino quater1)

reperitur, in parte а posteriore тапи scripta поп amplius

novies

2), contra in partibus interpositis а tertia тапи

scriptis ubique in loco est.

9) Etiam litterae о et in hoc codice rarissime occur-

runt, et quidem littera о multo saepius per т aut ф, lit-

tera У рет у (in nostro codice = ок) exprimitur.

10) Оу aut vulgarem habet formam aut interdum per

у aut 8 exprimitur, id quod in mediis et desinentibus tan-

tum vocibus feri solet.

11) Н quoque aut vulgari est forma aut, id quod

praesertim in fnibus versuum feri solet, рет 7, et ех-

primitur.

12) 0 in vocibus incipientibus aut praepositionis ти-

nere fungens plerumque per о, in prioribus quaternioni-

bus saepe per е, nonnullis denique in locis рет Э et in

voce оун hic illic рет contra in mediis et desinentibus

vocibus exceptis nonnullis nominibus propriis constanter

per о exprimitur.

13) Numerus 90 per signum exprimitur, id est per

У superiore lineola а dextra sita carens.

1) In vocabulis: 1/11, поч• 19/6, юснфокл 19/5, нюджх•к

13/34.

2) In vocabulis•. .сртеиъ 1/126, юго 15/141 et 1/167, юг» 6/174,

чрствью 3/190, њте 3/219 et 20/243, юиоч• 21/259, мре 3/268.