— 88 —

Адиьберть поражень быль ужасомъ, онъ быстро бросился, выр-

валь рукъ варвара и скрылъ ее; окружили

виновника и грозили ему смертью. Заступничество Оттона спасло

его; Адальберть относилъ это чудесное cnaceHie гъ покровитель-

ству бојю, говоря что сторожъ владфдъ природннмъ

талантомъ и такъ быль исхусенъ въ ueTaHiE копья и удар•ј ст-

киры, что безошибочно могь попасть въ самую средину н“одь-

шато 0TBepcria [Ebo. III, 18,

Оттонъ исполнидъ въ все, чего требовала его ду-

ховнва обязанность; онъ хотВлъ теперь возвратиться въ Уаноимъ;

но граждане пришли и ундительно просили его утипшть раздоръ,

возникшш между ними и кназемъ Вартиславомъ. Оттонъ общалъ,

но требовалъ, чтобы Штетиняие сь своей стороны отправиди вив-

см съ нимъ почетннхљ пословъ, которые, въ штуча% если князь

иу%етъ rakia жалобы, могл бы разъяснить ихъ и потомъ ув%до-

мить своихъ согращанъ о Влахъ состоявшагося мира.

были снаряжены и во время пути могли оказать Оттону добрую

защиту; ибо ему снова готовилась гибель. Два хреца устроили

съ фью убить его, они тайно отправили впередъ толпу

воиновъ [числомъ 84], которые въ одиомъ узкомъ водномъ

додхнн были напасть на епископа, отрубить ему голову и доста-

вить ее хрецамъ. При upMuxeBiH Отгона васада диствитињно

barbari поп ferenttB, hac i11acque dispersi, fuge 1atibu1a quesiere. DeBtructo

igitur fano, сит uir Dei reuerteretur, arborem писеат pregrandem ydolo

consecratam сит fonte, qui Hnebat, inuenit; statim Buuidere

BuiB imperauit. Accedente8 иего StetinenseB suppliciter rogabant: Пе Bucei•

deretur; quia раириси1ив illa симов arboris ех frnctu eiuB uitam alebat

inopem. Se autem, iureiurando afirmabant, sacrifcia, que illic demoniis ех-

hibebantur, genera1e edicto perpetualiter inhibt,re. Quorum petitioni doctor

piisBimns, dictante equitatiB ratione, nauiter annuit. Пит uero mutuis hec

conferunt ermonibus, ессе barbarus ille симов arboriB [agri possessor

Herb.: Ш, 22] ех inpTouiB0 accurrit, seruoque Dei poBt tergum clam asBi-

Btens, eius ganctum uerticem franciBca •nnisu forti appeciit [securim bellicam

utrisque manibas leuanB, caput episcopi ferire пјвив est, Н erb. ib.]. Sed..

frustrato ictu, ponti frmo tabulatn Btrato, cui tum forte superBtabat, fmn-

ciscam tam udide infxit, ut difcultR8 extrahendi moram percugori faczret•.

Ebo: Ш, 18.

Т. „Quo uiso AdalbertaB interpres, nimio terrore сопсиввив, perniciter franciBcam

barbari manibuB eripit et abscondit; отпевчие.. sacrilegum inuadant etmor•

tem ei intentant. Sed pietas 0ttonis, пе quid mali homicida patiatur, оЬ.

BiBtit eique licet indigno uitam et nlutem impetrat. AdaIbertuB autem шоп•

tem 8. MichaeliB ЬаЬепЬегдепвет deuota inclinatione ва1иИпв, Bit....: .b•r•

baruB iste, naturali ingenio callenB, ita Bagittandi uel тапи feriendi

еве imbutus, ut etiam Bngusti fQramioiB orbem поп frustrato ictu oppetere

idoieaBBBetu. Ebo: 19.