20
1388 г.
De equis obligatis.
34. Volumus, utjudaei equos qualescun-
que, generaliteromnes, manifeste atque
in luce diuturna pro pignore recipiant,
si autem aliquis equus apud judaeum
furatus рет christianum aliquem inve-
niretur, judaeus se juramento proprio
expurgabit, dicens quia eundem equum
manifeste et in die pro tali, quam de-
dit pecuniam, lmpignoratum habuit, et
credebat поп furatum.
De faIsa moneta querenda.
35. Item, illhibemus, ut monetarij, in
nostro Dominio constituti, judaeos сит
falsis denarijs vel rehusalijs s01i, absque
Nostro Nunti02 vel Nostri Palatini, seu
absque ciyibus honestis, quoquomodo
detinere vel сарете поп praesumant.
De clamore judaei in nocte рео violentia.
36. Statuimus, quod sijudaeus aliquis,
compulsus nimianecessitate, noctis tem-
роте clamaverit, et si vicini christiani
praestare поп curaverint auxilium ор-
portunum, пес venerint ad clamorem,
quilibet vicinus suus christianus tri-
ginta solidos teneatur.
De comparatione ef emptione victualium.
37. Sta,tuimus etiam, ut judaei vendant
omnia libere et emant, рапет tangant,
similiter ut christiani; prohihentes vero ,
роепат Nostro Palatimo рто ео solvere
tenebuntur.
32. Тей, postanawiamy, aby zydzi
konie iakiekolwiek, owo zgola wszelia-
kie, w dzien tylko w zastawie praji-
mowaIi iawnie. Iesliby zaS jaki Кой и
zijda kradziony okaza1 sie Јј przez
chrzesciianina iakiego znaliazl sie, z(jd
sie та sie oczyscit,
powiadaiac: йет ia tego konia w dzien
wzial} za pieniNze moie obowivzanego,
ij ten2e zijd za te sprawe та byC па
tych miast uwolniony.
33. Тей, zadna mial'Q aby miencze-
rze, w Xiestwie Naszym postanowieni,
zijdow s fa1szywemi pieniedzrni albo
ij inszijmi rzeczami sami, be•z wiado-
rnoSci Naszeij, albo Naszego Woiewody,
albo bez mieszczan ucciwycz, zatrzymy-
wa6 albo chwijtaC mieli.
34. Тей, postanowiamy, со ieSliby
zijd iaki, bedQC przymuszony iakt)
gwaltowrlf) w посу wolall, а
iesliby ти chrzescianie nie chcieli ra-
tunku doda6 potrzebie; niieli-by do
wolania przyszlo, ka2dy sasiad ij zjjd
(sic) powinni trzydziesci szeliagow za-
pkaciC.
35. Тей, postanawiamy, aby zijdowie
przedawali wszys1ko wolnie ij Киро-
wali, ij chleba sie dotykali. ТаКйе а
gdyby im chrzescianie zabraniali, wine
Nam za nich p1aci(, powinni.
SS 34-—37 привилеји Короли Оттокара нгЬтъ.