20

1388 г.

De equis obligatis.

34. Volumus, utjudaei equos qualescun-

que, generaliteromnes, manifeste atque

in luce diuturna pro pignore recipiant,

si autem aliquis equus apud judaeum

furatus рет christianum aliquem inve-

niretur, judaeus se juramento proprio

expurgabit, dicens quia eundem equum

manifeste et in die pro tali, quam de-

dit pecuniam, lmpignoratum habuit, et

credebat поп furatum.

De faIsa moneta querenda.

35. Item, illhibemus, ut monetarij, in

nostro Dominio constituti, judaeos сит

falsis denarijs vel rehusalijs s01i, absque

Nostro Nunti02 vel Nostri Palatini, seu

absque ciyibus honestis, quoquomodo

detinere vel сарете поп praesumant.

De clamore judaei in nocte рео violentia.

36. Statuimus, quod sijudaeus aliquis,

compulsus nimianecessitate, noctis tem-

роте clamaverit, et si vicini christiani

praestare поп curaverint auxilium ор-

portunum, пес venerint ad clamorem,

quilibet vicinus suus christianus tri-

ginta solidos teneatur.

De comparatione ef emptione victualium.

37. Sta,tuimus etiam, ut judaei vendant

omnia libere et emant, рапет tangant,

similiter ut christiani; prohihentes vero ,

роепат Nostro Palatimo рто ео solvere

tenebuntur.

32. Тей, postanawiamy, aby zydzi

konie iakiekolwiek, owo zgola wszelia-

kie, w dzien tylko w zastawie praji-

mowaIi iawnie. Iesliby zaS jaki Кой и

zijda kradziony okaza1 sie Јј przez

chrzesciianina iakiego znaliazl sie, z(jd

sie та sie oczyscit,

powiadaiac: йет ia tego konia w dzien

wzial} za pieniNze moie obowivzanego,

ij ten2e zijd za te sprawe та byC па

tych miast uwolniony.

33. Тей, zadna mial'Q aby miencze-

rze, w Xiestwie Naszym postanowieni,

zijdow s fa1szywemi pieniedzrni albo

ij inszijmi rzeczami sami, be•z wiado-

rnoSci Naszeij, albo Naszego Woiewody,

albo bez mieszczan ucciwycz, zatrzymy-

wa6 albo chwijtaC mieli.

34. Тей, postanowiamy, со ieSliby

zijd iaki, bedQC przymuszony iakt)

gwaltowrlf) w посу wolall, а

iesliby ти chrzescianie nie chcieli ra-

tunku doda6 potrzebie; niieli-by do

wolania przyszlo, ka2dy sasiad ij zjjd

(sic) powinni trzydziesci szeliagow za-

pkaciC.

35. Тей, postanawiamy, aby zijdowie

przedawali wszys1ko wolnie ij Киро-

wali, ij chleba sie dotykali. ТаКйе а

gdyby im chrzescianie zabraniali, wine

Nam za nich p1aci(, powinni.

SS 34-—37 привилеји Короли Оттокара нгЬтъ.