— 73 —

Удиьригъ и Албинъ не долго скрывались въ своеиъ уб1хипцВ:

на другой же день [по Герборду — на TpeTiA, Ш, 5] пришолъ От-

тонь съ княземъ и воинами и освободидъ ихъ. Уже вечерћло, когда

нћкоторые изъ спутниковъ Оттона захотЬди посмотр±ть находив-

шееся въ горох“ языческое святилище и отправились туда, не

принцвъ никакихъ предосторожностей. Жители подумади, что они

хотятљ зажечь ихъ святилище, на у.1ИЦ± собралась вооруженная

magis seductio magnates Bpprehendit“. Ipsi иего Bacerdotes ydolorum, поп

minima саиВа huius C0nCisi0nis, erant appositi ei8, quibus displicebat, quod

factum fuerat; Виа nimirum lucra iri поп ign0ranteB, si cultura de.

топит illic aboleretur. Vnde, modiB omnibus rem prepedire moliti, uaria

calliditatiB Бие argumenta uisionibus sompniiB pT0digii8 et uariig terroribus

confnxerunt. Quin etiam in Hologosta ciuitate—quo tunc proxime. aduen-

turuB nunciabatur episcopns—sacerd08, qui i11is ydolo ministrabat, nocturno

tempore uicinam 8iluam ingressuB et in 1осо ediciori весив uiBm inter соп-

densa fruticum Bacerdotalibus indutus astabat, et тапе витто quendam

sticum de rure ad forum gradientem biB alloquitur: „Heus tu, inquit, bone

Ьотои. At ille reBpicienB ineam partem, nnde иосет audierat, inter uirgulta

personam candidiB indutam quamuis dubia luce uidere cepit et timere. Et

ille: „Sta, inquit, et accipe, que dico. Едо Бит deuB tuus; едо вит, qui

uestio et graminibuB сатр0Б et frondibus nemora; fructus agrorum et ligno-

гип), fetuB pecorum et отит, quecunque usibus hominum seruiunt, in теа

sunt potestate. Нес dare во]ео cultoribus meis, et hiB, qui те contempnunt,

auferre. l)ic ergo eis, qui Bunt in ciuitate Hologostensi, пе Buscipiant deum

анепиш, qui eiB prodesse поп p0BBit; топе, ut alterius religioni8 nunci0B,

чиов ad еов uenturos predico, uiuere поп patiantur“. Нес ubi attonito ru•

ricole demon ui8ibi]i8 edixerat, ad densiora nemoriB sese contu1it inpostor.

Rusticus uero, quasi de oraculo stupidu8, corrueuB pronus adorauit in terra.

Deinde abieuB in Ciuitatem cepit annunciare uiBionem. Credidit рори)ив•,

iterumque atque iterum circumdantes hominem, eadem sepius narrare соде-

bant, той uidelicet monBtri nouitate. P0Btremo, nescius omnium, ad.

uenit sacerdoB, indignationem primo BimulanB dcmendacio; deinde at.

tentius audire et 0bte-Btari сера horuineui, ut, uera tantem narrans, пипо

fgmento рори]ит sollicitaret. At ille, nt erat rubticane Bimplicitatis, тапив

tendere, оси\ов ад celum leuare, magnisque iuramentiB et forti protestatione

rem ita ве habere asserens, etiam locum ipsius apparitioniE ве ostensurum

p011icetur. Тапс sacerdos, сопиетвив ad populum, иапе BuBpiranB: „Еп Пос

eBt, inquit, quod toto аппо dicebam. Quid nobis сит alieno deo? Quid по-

biB сит religione cbristianorum? Iuste mouetur ее irascitur deuB noster, Bi

poBt omnia benefacta eius Btuki et ingrati ad alium conuertimur. Sed пе

iratuB occidat под, illis irascamur; et occidamus eos, qui пов Beducere ие•

niunt“. Quod dictum сиш placuiBset omnibuB, firmauerunt dkretum: ut, si

0tto epiBcopuB uel quiBquam do Bocietate eius ciuitatem intraret, Bine тот

occiderentur. 1tem firmauerunt sibi sermonem печиаш, Bcilicet ut, Bi nocte

uel Ват iutrantes quisquam tecto reciperet, bimili seutentie

lIer b.: Ш, 4. Тах•ь, разсказъ Гербордњ представляетса только рас•

HpocrpaHeHieMb простато H0BtcTBoBHiz 9600, то кн въ kuoxeHiH и

ел±дова.ли послтднему но, по принятому нап правилу, привели вось

вноли% и первый.