— 10 —

nobis maxime vicina. Hii olim populi Tauri, дои Taurici dicoban-

tur, iidem sunt Hunni, qui Cunni seu Cumani dicuntur.

Hallucinantur demnm il quoque, qni D. Hyeronimum hujus

gentis Slovinae bomiaem fuisse asserunt, et novos caracteres inve-

nisse, inque еат linguam sacros libros transtulisse putant. Decepti

loco gui natalis, et verbis ejusdem male intellectis, quando in quadam

sua epigtola ве suae gentis hominibus, sacram scripturam interpre-

tatom fuisse meminit. Quos ipse поп Slovinos, sed Latinos intelligit:

quid enim opus erat genti barbarae отпев sacrae scripturae libros

enucleare? Non педатив епт Stridonae in Dalmatia natum fuisse:

at dicimus id ducentis circiter anniB ante Slovinornm adventum вс-

cidisse, id est circa аппит Domini 400. Si quis а те quaerat, quae

igitur lingua tunc fuerit ia Dalmatia et Illyrioo: fatebor те quidem

certo nescire, verum putare, fuisse praeter antiquam, partim Grae—

сат, partim vero Latinam: пат hii populi tunc domioabantur iis pro-

vinciis. At is mihi velim vicissim dicat, qnae fuerit olim lingua anti-

qua Hispanorum ас Gallorum, diversa а Latina, qua post susceptum

jugum Romanorum, usque пипс corrupta utuntur.

Et sicuti Bohemi, Poloni, Moschi, facile sese intelligunt; ita et

Dalmatae, Croatae, Boznenses, Serviani, et Bulgari: at hii illos, vel

illi hos рег quam difRculter, quamvis ft oadem lingua. Sicut et His-

pani, Galli, ас Itali, vix intelligunt sese invicem, licet origine omnium

iBtorum sit ипа lingua, utpote Latina. At quod mirum est, et сијив

едо rei свиват assequi поп possum, ii Slovini, qui in Dalmatia, vioi—

nisque provinciis degunt, puritate sermouis, suos progenitores, петре

Polonos, ВоЬетов, ас МозоЬов, поп solum praesentes, sed et anti-

qnos (quod ех libris colligere est) longo intervallo post se relinquunt,

licet eorum comparatione paucissimi sint. Nam hii praeter proprie-

tatem вс longitudinem vocabulorum, vocalium frquentiam, quam

babent, quidvis facile pronunciant; oasus, ас genera, modos, ао tem-

pora distinguunt; illi dictiones mutilant, vooales eliduut, multa сип

stridore et sibilo eferunt.

Наев sunt doctissime Varsoviti, quae, lecto tuo de origine Ро-

lonorum Dialogo, tuo hortatu, breviter mihi dicere libuit: поп levi

oonjectura, sed probatiorum ejus temporis hi8toricorum auotoritate,

et solidis rationibus (uti mlhi quidem videtur) adducto: attamen

tuum, tuique similium de iis judioium esto.

4) Равнымъ образомъ вань Вранчичъ пом±стихъ свои разсуж-

о древнјйшей Одавннъ въ couHeHizxb, въ которыхъ

едва ди ихъ будуть искать: такъ и н%воторые xopBaTcRie пи-

сатеди, дюбя разсуждать объ этомъ вопрощ свои раз-

cyueHig въ разныхъ своихъ сочиненјнхъ неисторическаго содержа-