40

L ЕХ S А Х о Х С

м.

дет Theudosiani libro IX datam. snb titulo ad legem Fabiam ad Domitium

Celsum vic.ayium Africe". Lex Thur. XL. -Qui hominem liberum infra patriam

vendidet•it. solvat еит (tuasi occisum, et in fredam solidos 12“. XLI. „Qui libe-

тит extra solum vendiderit. solvat «чип similitet• et. in fredam solidos 60. Si-

militer (le femina". Liutprandi leg. 48. „Si quis liherum hominem foris provincia

vendidet•it conponat wiTigild eius, tamquam si епт occidisset". Lex. Fris. XXI.

De plagio. „Si quis hominem, vel nobilis nobilem aut liberum, vel liber liberum.

vel liber nobilem extra patriam vendiderit, componat еит ас Ri ab ipso fuis-

set inteTfectus. aut еит ab exilio revocare studeat: si ver•o, qui venditus fue-

Tit. reversus fuet•it, et eurn (.111i se vendiderat. de facinore convenerit, contponat

ei bis iuxta quod fuerit adpretiatus et solidos 12 ad partem regis componat,

u1tro l,aubachi (восточная часть кето weregildurn,suum". Lex Ва-

iuw. (первый текстъ) IX, 4. „Si quis liber liberum hominem furaverit et vendi-

derit, et exinde probatus fuerit, reducat еит ев in libertatem restituat. et сит

.l() solidis c.onponat еит, in publico vero 40 solidos solvat propter praesumptic-

пет диат fecit. Et si еит revocare поп potuerit, tunc ipse fur perdat liberta-

tem suam, рто ео quod conlibertum suum servitio tradidit; si solvere поп volet

werageld parentibus; et amplius поп requiratnr•". XV1. 5 приведено въ прим•Ь-

чанш 394 кь Салической правд15. Lex. Alam. Pactus Ш. 12. Hlot. XLVI.

39. Рихтгофенъ считаетъ. что статья является простымъ nepeHeceHieMb

на церкви древне саксонскаго права объ языческихъ

святилищъ. видять въ ней c,TpeM.aeaiA Карла насильствен-

ными м•Врами Ср. Lex Fris. XVII, 2. „Qui in curte

dueis, in ecclesia, aut in atrio ecclesiae hominem occidet•it. novies weregildum

eius componat, et novies fpedam ad partem dominicam". Leg. Alam. Hlot V.

Lant 111, кат. IV.

ЛО. Рихтгофенъ въ своего приведеннаго въ ире-

дыдущемъ upvrsrB'laililI, указываеть на тексты. Алькуина Vita Wil-

librordi с. 10. „Pervenit S. Willibrordus in confinia Fresonum et Danorum ad

qaamdam insulam, чиае quadam deo suo Fosite ab accolis terrae Fcsites land

appellatur, quia in еа eiusdem dei fana fuere constructa, qui locus а paganis

in tanta veneratione habebatur, ut nil in ео vel animalium ibi pascentium, ve1

aliarum quarumlibet тегит, gentilium quisquam tangere audebat, пес etiaIIl

а fonte qui ibi ebulliebat ачпат hauci1•e nisi tacens praesumebat. Quo cutn

vir Dei tempestate jactatus est, mansit ibidern aliquot dies. ...:; sed par•vi реп-

dens stultam loci illius religionem vel ferocissimum regis (Radboti) animum.

qui violatot•es illius atrocissima morte damnare solebat, tres hotni-

nes in ео fonte baptizavit, sed et animalia in оа terra pascentia in cibaria suis

mactape pr•aecepit. Quod pagani intuentes arbitrabantnr eos vel in fur•orem verti,

vel etiam veloci morte perire; quos сит nil male cernebant рай. stupore рет-

tept•iti, regi tamen Radbodo quod vider•ant fac.tum retulerunt, qui nimio furore

succensus, in sacerdotem injurias suorum doorum ulcisci cogitabat. et рег tres

dies semper• tribus vocibus sortes suo тоге mittebat, et nunquam damnatortnn

sors super ser•vum Dei aut aliquem ех suis cadere potuit; пес nisi unus tantum

ех sociis sorte monstratus martyrio coronatus est. Vocatur vir sanctus ad те-

дет, et multum ab ео est increpatus, quare sua заста violasset et inJuriatn

deo suo feccisset". Lex Fris. Add. Х1. „Нос trans Laubac.hi (восточн. часть) de

honor•e templorum. Qui fanum erregerit, et ibi aliquid de sacris tulerjt, duci-