XXXII

PRAEFATIO

tas esse iudicabimus. nullo autem in genere errorum saepiug

librarius peccaverat quam literis vel syllabis vel vocabulis

singulis pluribusve omittendis. quod genus сит contra-

rium sit alii librorum mss. pesti, literarum syllabarum voca-

bulorum additionibus, поп est mirandum etiam talia quaedam

in А olim omissa fuisse, quae optimo iure omitti potuis-

sent. пат V94A pr. recte habet pro елеЊЕетЭ', V142

тсеоБха.т{ад pro тсеоБпБехатлд, VI 28 pro

птарлртиробутоу, IV Б 1 О рто (TFEtv атсоула-

УГУ. aquibus locis in тадпа similium omissionum frequen-

tia nihil accedit antiquioribus codicis А scripturis auctori-

tatis. пес plus eis propterea tribuemus quod А рт. solusII ; 7

zup{oy praebet pro xupi0G, V 16 Блоће{петп рто атоће{ТЕ-

тал, V147 pro пта„Бептау, quoniam hae рет-

vagatae sunt scripturae Huctuationes. sed поп ubique id quod

тапи correctrice librarii in А positum est etiam in N in-

venitur: est ubi сит hoc codice consentiat А pr. hi vero

loci ita sunt comparati ut auctorem correctionum а coniee-

turis поп abstinuisse evincant. пат neque ulla ех eis muta-

tionibus librarii, quae carent consensu libri N, extra соп-

iecturae fnes versatur, et nonnullae earum manifesto coniec-

turae debentur infelici. ita III р 7 NA рт. А corr. 5.-

р.артЬу (pertinet verbum ad IIIr З NApr. Вбо-

5t.L6y ... ... ТСОУП?Й.Д ћбтоу

феиБђ тђу П{Эепу тбу -лратбутоу nisi quod

А рт. levi errore 4й4,та.тЭз. correctum est in А ђт4рт,тЭЕ, etsi

praecedit ткатЭ6утаз, quod recentior demum

in mutavit. VI 10 NA pr. оЈх ау

тетЭе ођт' ау А corr. ojz ау улта„фтятп-

тэг оЈт' ау erat corrigendum: 0'jz (vel potius

ођт') ау oiJT' ау VI 22 N

(h. е. ебу), А corr. literis тё in rasura scriptis.

his locis similibusque omnibus duplicem in communi ат-

chetypo codicum А et N exstitisse seripturam credant qui-

bus nefas est А ab ipso librario interpolatum existimare.