PRAEFATIO

xxxIII

Пе recentioris manus correctionibus vix habeo quod

addam eis quae supra dicta sunt. incepit corrector ab Isaeo,

substitit in Antiphontis 84, quo de correctionum fme

mihi plane convenit сит Siggio.

Ех ипо archetypo derivatos esse А et N сит aliis rebus

effcitur, quarum partem attulit Herm. Sauppe Quaestio-

пит Antiphontearum Gottingae а. 186l editarum р.

З sq.• quasque omnes enumerare longum est et inu-

tile, tum ео probatur quod in utroque codice Di-

narckum excipit Antiphon, hunc, Lycurgus. neque ve-

ro facile adducar ut А et N eiusdem exemplaris аро-

grapha esse credam, quippe cui opinioni earum maxime

discrepantiarum frequentia, quae verbis constant varie dis-

positis, videatur adversari. sed utut hoc est, satis constat

neutrum codicum nostrorum еа esse praestantia qua alte-

rum omnino contemnere iubeamm•. iam uter codex, N ап А,

plura certioraque habeat indicia interpolationis quaeritur,

qua in quaestione ad summam nihil interest utrum interpo-

lationes in codice superstite (А autN) natae ап ad deperdi-

tum aliquem codicem, per диет ille ех archetypo manave-

rit, referendae sint. пат eas Scripturas quas ab librariis со-

dicum А et N sero invectas esse dixi пипс пе Crippsiano

inim•ia fel'i yideatur omitto. et 0xoniensem quidem ab

homine дтаесе docto et ingenioso consilio interpolatum

esse Herm. Sauppe Quaestionum Antiphontearum libello

supra citato evincere studuit, multisque hominibus philolo-

gis satisfecit,etsi accuratiore collatione libri Crippsiani; qua

diversae corrigentium manus distinguerentur, opus esse

ipse professus est (l. d. р. 6) ас speciosa раиса multis impro-

babilibus aut prorsus inanibus miscuit nullo facto discri-

mine', пес sane еа tantum quae inspectis denuo codicibus

aliter se habere intelleximus inania sunt, verum etiam

alia complura. пат quod р. 9 pollicetur se in vitiis

codicis N recensendis leviora omnia omissurum („ut

zw.T0'. 25 ех prioribus repetitum, S 24 bis