.XXXVlll

nequit quin Reiske rem аси tetigerit coniciendo тсођ

Бота. А habet од Б{у.пу дота, quod •etsi aliquo modo sen-

tentiae convenit, sagacissimo illi viro merito displicuit. IV

Д 4 N А prius verum esse metri effci-

tur necessitate in Aristoph. Eq. У. 1304. IV а 2 ть ау-

?ђћоу N, ТЬ ;.V$P07tlYOV А. poetae ?ђћоу

рто obtrudi potuit, oratori поп item. VI 40 N,

А. t-;ertinet verbum ad 4, роитб. 21 N, рабу-

тоа А. Ph0tius: аут. той р.бутое ћбтоитеу

Наес exempla ita comparata sunt ut dubitari nequeat quin

N veram aut verae propiorem praebeat scripturam, et simul

illud satis constet, aliquem consulto, поп dormitantem aut

festinantem, еа invexisse quae in А leguntur. пат quod

ille fortasse nonnunquam ab alio deceptus nos frustra-

tur, пит еа те minus ab ео eludimur? talia interpola-

tionis exempla vix ulla reperias in N. поп те fugit

suspicioni obnoxium esse V 11 тт.итб (аЈтб А, unde ФЬ-

тф Maetzner). at quis praestet поп potuisse feri ut амЈтб5

рет neglegentiam ех таитб nasceretur? certe donee plura

quibus idem melius probetur inventa поп sunt, hoc ехет-

plum inutile erit. quoniam тамитф ео loco neque sententiae

repugnat neque usui.

Eas discrepantias scripturae quae verbis varie dispositis

constant haud secus ас Sauppe ab hac quaestione exclusi,

quia facile est ad intellegendum 0xoniensem librum in

universum aestimanti etiam hac те Crippsiano praestare

neque unquam ita ab ео dissentire ut vitium praebeat та-

nifestum. quodsi aliis in rebus iare fdem derogamus testi

quem et falli заере et aliquoties aperte mentitum esse constet,

сит a1ius praesto sit testis qui, etiamsi memoria поп от-

nino utatur frma, mendacii atque calliditatis convinci пе-

queat. consequens est рто fundamento recensionis поп А

habendum esse, sed N, ita quidem ut еае codicis А scrip-

turae. in calculos vocentur quae neque, errore nasci neque,