05

'it, in ipsa rerum natura Frmi1udinem est пасса neque а

lllis (sc. potestati quae sapieniiae et

malo devinci potest).

castitali ем innixa, tribus quae virtutem consti1uunt), precor,-

ad-sit (ita sit, ita adveniat), ut quum adgresus es creapdo

primus (ut fuit, quum primum ad creandas res accessisti.

Sensus ul@mi versus: precor, ис Frmitas veri integra incor-

ruptaque тапеа[ in hoc mundo, sc. ia vita, диат transigimus,

ut virtus sistet hic eundem vigorem, quo, utpote eadem ас ve-

rilas, ipsa рег se fruitur abaeterno,—vel aliis verbis: Frmi-

tudinem in certamine сит mal$cis, quae in ipsa veritatis

пашта esl, пе nobis adimas. Sententia parenthetica).

8.

A1que quando illis роепа advenit malefcis, at, Masda, [ипс

penes te Potestas Mente сит Вопа sunt praesto: illis (sc. Ро-

testati et Вопае тепа) imperat,Ahuras, qui Sanctitati dedunt

in manus malefcum (Ahurae judicii tempore divina potestas

сит justitia sanclilati, sc. sanctis, impios puniendos tra-

dunt. Sensus п: [allor; maleFci ipsa sanctitate, а qua de-

fecerunt, punientur; punientur videlicet manifestissima [ипс

cognilione pretii sanctitatis, диат рто peccatis pemuta-

verant).

9.

Atque tibi nos simus (sc. simus аи), qui hujus prosperi-

tati student (sc. studemus) mundi, Masdaeque Ahurae (sc.• Ahu-

ra-Ma;das, plur. majest.) auxilia ferant (proprie: ferentes

sint) nobis сит sanctitate. Quoniam qui hic cordatus est, ubi

divina-sapientia, istic erit in domicilio (domicilium habebit,

domicilio potietur).

10.

Типс vero in maTcos, in illos, exorifur scissio (clades) des-

tructionis (pernicies), sed ocissime sese conjungunt (conve-