nititur, mibi quidem Westergardii vocabuli lectio commodiorem praestare
sensum est visa, praesertim сит *endice vulgo obedire siynifcat,
ui sensus vocabuli а Sanscrito prorsus est alieuus. Notentur t rityio
К : арб genitivi, et viuSaiti, u{raodaiti bimya instrumentales ahs01uti
casus (si bimya поп est nominativus, subjectum verbor. in З pers. sing.
viuS., uSr., praestans). — Mif rbm, пот. s. сит flexione gener. neutr.,
ut mitram appellativum Sanscrite.
29. dinva<-pbrbttm — urvinEmd.a — paiti - iaid?-
yei nti, ап die Briicke Chinvat (kommt er), die роп Ahura-Mazda
geschafene, too sie das Lebensbewusstsdn und die $eelB ит den Wandel
befragen,Sp. Сит propositio haec proprium praedicatum(pa i tiia i(fy in ti)
habet, causam idoneam neque referendae vocis 6inva4- ttm ad prae-
cedens verbum Saiti, neque hic illius verbi subintelligendi video, sim-
pliciusque bunc accusativum pro accusativo loci, quamvis exemplis similis
accusativi usus forsan absentibus, sensu рег se clarissimo et constructione
urgentibus, accipio.
30. Spanavaiti, niyavaiti, paSavaiti, yaok
vaiti, mit dem Hund, mit Entscheidung, mit Yieh mit Stirke, mit
1tgend, Sp. Напс interpretationem oferens, nibilominus clarissimus yir
suspicatur Spinavaiti а Spin6 derivari, vocique paSavaiti quamyis а
paSu, quod significat pecus, deriyayerit, minimam, ut yidetur, tribuit
fidem. Quum haec eadem virgo in duobus yasbtis (с. XX11, Х Х] У, ed.
Westerg.) simillimas partes agens occurrit, personamque ibi religionis
Ma*daicae plane et distincte gerit, печие inter tot illius epitheta simile
quid vel сап“ vel ресоН invenitur, Parsicam harum duarum чосит inter-
pretationem pro falsa babere nullus dubito. PaSavaiti сит Sanscrito
piSa funis, quo Уатат deum mortis epici lndorum poetae instructum
fngunt, ejusdem originis esse suspicor, praesertim сит раб est etiam $еп-
dice ligare, procliticumque pasi (paqi) ioscriptionum Darii, cui Rawlinson
et Benfey signifcationem praeposibonis post tribuunt, nescio ап melius
significatione instr. р а 0, potestate, interpretari possit, ut 0ppertus in Gal-
lica interpretatione, quanquam поп idem in commentariis suis fecit. Рто
nivav aiti, navavaiti е variantibus lectionibus, сит signifcatione ји-
ventute praedita, ut simpliciorem in textum recepi. — tar6 6iu - рё-
rbtl)m vi-d%ray6Hi ha6t0 mai nyavananm yaytananm, tber die
ВгасКе Chinvat bringt sie das Heer der himmlischen Yazatas, Sp. Lectio
Ь а ё t6, quamvis omnibus codicibus defensa, sensum accusativi nullo modo•
praestare potest. Westergaardius suspicatur hic ha6tu, quod esset пеш-
trum. Si haec vera est lectio, потеп id, ut асс. neutr., adverbialiter accipi
possit sensuque adinstar (eodem fere quo a6ta(fa) interpretari, ba6tu,
ni ше• prorsus memoria fallit, *endavestae uescio quo loco signiHHtioue
Sanscriti Ьё[и, саиза, occurente, quamquam permutandarum *endicarum
consonantium ratio vocem ba6tu potius ad Sanscritum s6tu pons referre
juberet. lu теа interpretatione praeterea sub yaytis поп deos yayalos, sed