2) i viscoslavica, ubicumque поп defenditur antecedente 5,

similis jt palaeoslovenicae н.

Pronuntiatio Parvorossorum propria, qua i prisco-

8lavica, ubicumque поп defenditur anteced6nte ј, similiter

sonat ut palaeoslovenica н, litterarum formis cyrillicis vix

aliter exprimi potuit, quam н posita pro н et invicem.

Codicem nostrum diligenter perscrutantes videbimus eius-

modi substitutiones in ео minime raro inveniri. -Unde

nobis persuasum est scribam evangeliarii Putnani vel eius

archetypi etiam hoc dialecti parvorossicae proprium probe

novisse et in scribendo ео saepissime идит esse.

а) Exempla н positae pro н: кекгнты 11/2; ехндноко

7/68; кекъгнтъ 7/103; лекгню 14/128; мрсрн (voc. pl.)

17/195;2) елнжыиъ 14/228; 15/228 etc.

Р) Exempla н positae pro н: пин 11/2 et plurimis

aliis locis; чркн (пот. sg.) 2/8, 14/146; погнкнетк 4/33;

погнвноутк 7/35; оу кткн 7/25 et plurimis aliis locis; отъ

роукн 8/35, 10/35 etc.; кннгн (пот. pl.) 8/35; кь пинвнтнн

tales scripturas profectas esse ab homine, qui, quamviB in BcholiB

rossiciB praecipieretur palaeoslovenicam pronuntiandam евве е, illam

vocalem ratione parvorossica (sed etiam in regione septentrionali

dialecti magnorossicae palaeoslovenica ut i pronuntiatur) ut i pro-

nuntiaverit. 0ccurunt вапе in codice nostro scripturae, in quibus с

pro ponitur et invicem, sed поп crediderim eiusmodi scripturiB ев

everti posse, quae ех scripturis antea commemoratis conclusimus,

quippe quae originem traxerint ех illis scholaBticiB praeceptis, quo-

rum iam mentionem feci. Priores vero scripturae demonstrant еит,

qui evangeliarium Putnanum vel eius archetypum scripserit, contra

illa praecepta palaeoslovenicam pronuntiasse ut i vel

2) Esse autem potest, ut scriptura мрерн поп in hac, quae ibi

proponitur, mutatione phonetica, sed in ео Bita Bit, ut Bcriba thema

secundum analogiam thematum in а desinentium Rexerit.